Твой сон - Триагрутрика

Ты не слышишь, как я на цыпочках крадусь по крыше.

Светят звёзды.

Засыпай скорей, уже поздно.

Я твой сон, я просто снюсь, и с рассветом я уйду в свою страну.

Я твой сон, но я боюсь, что вспоминая о тебе я не усну.

Этой ночью мне не до сна.

Этой ночью достаю до дна, вылетаю из окна.

Мой корабль идёт по волнам,

Через океан к неизвестны берегам.

Нам с тобою не до сна, всех сводит с ума весна,

Прямо в сердце, на, такова цена.

Такова цена, немая сцена, думаем одновременно.

Перемены, нам нужны перемены.

Не до сна, нас сводит с ума весна.

На улице море сна, над городом пелена размылена!

Бьет бороду седина, меняется сити наш,

Меняются времена стремительно.

Во мне грохочет война, взрывается тишина,

Из груди крик души пронзительно.

Атмосфера напряжена, но и я её люблю,

И она в меня влюблена.

Ты не вспомнишь, как мы с тобою улетим за полночь.

Луны в масках, я возьму тебя с собой в сказку.

Я твой сон, я просто снюсь, и с рассветом я уйду в свою страну.

Я твой сон, но я боюсь, что вспоминая о тебе я не усну.

Что-то пошло так, мне одному никак.

Нет солнца в облаках, свет не горит в окне.

Снег, не поются песни, мир не интересен,

Пресен, когда мы не вместе.

Время гонит, каждый день в агонии,

Каждый день в погоне.

"А кто нет?"

- думал я, куря на балконе.

Я думал "кто я?", сливаясь с толпою,

Засыпая, стоя в переполненном вагоне.

Растворяешь в алкоголе свой айс,

Скоро ты узнаешь, для чего мы крутили kingsize.

Мы вкусили уже всласть, наигрались в paradise,

Проворачивал спираль не один десяток раз.

Дотянулись до небес, там украли пару звезд.

Раздували на земле за респект, не за бабос.

Улыбались темноте, сливались в один поток.

Вызывали дождь, выпускали ток.

Нам с тобою не до сна, всех сводит с ума весна.

Нас сводит сама судьба, всё сходится как всегда.

Всё сводится к одному, что жизнь - это игра.

Оставляет эти знаки, идём по её следам.

Я твой сон, я просто снюсь,

И с рассветом я уйду в свою страну.

Я твой сон, но я боюсь,

Что вспоминая о тебе я не усну.

Hoor je me niet op mijn tenen over het dak lopen?

De sterren schijnen.

Ga slapen, het is al laat.

Ik ben jouw droom, ik droom gewoon, en bij zonsopgang ga ik naar mijn land.

Ik ben je droom, maar ik ben bang dat als ik je herinner, ik niet in slaap zal vallen.

Deze nacht kan ik niet slapen.

Deze nacht kom ik tot de bodem, ik vlieg uit het raam.

Mijn schip vaart op de golven

Over de oceaan naar onbekende kusten.

Jij en ik zijn niet aan het slapen, de lente maakt iedereen gek,

Recht naar het hart, nee, dat is de prijs

Dat is de prijs, stille scène, denken we tegelijkertijd.

Verandering, we hebben verandering nodig.

Geen tijd om te slapen, de lente maakt ons gek.

Er is een zee van slaap op straat, de sluier is wazig over de stad!

Verslaat een grijze baard, onze stad verandert,

Tijden veranderen snel.

Oorlog rommelt in mij, stilte explodeert,

Vanuit de borst dringt de roep van de ziel door.

De sfeer is gespannen, maar ik hou er ook van

En ze is verliefd op mij.

Je zult je niet herinneren hoe jij en ik na middernacht zullen wegvliegen.

Manen in maskers, ik neem je mee naar een sprookje.

Ik ben jouw droom, ik droom gewoon, en bij zonsopgang ga ik naar mijn land.

Ik ben je droom, maar ik ben bang dat als ik je herinner, ik niet in slaap zal vallen.

Er is iets misgegaan, ik kan het niet alleen.

Er is geen zon in de wolken, het licht brandt niet in het raam.

Sneeuw, liedjes worden niet gezongen, de wereld is niet interessant,

Aanwezig als we niet samen zijn.

Tijd drijft, elke dag in doodsangst

Elke dag jagen.

'En wie niet?'

- Dacht ik, rokend op het balkon.

Ik dacht "wie ben ik?", opgaand in de menigte,

In slaap vallen, in een overvolle treinwagon staan.

Je ijs oplossen in alcohol

Binnenkort kom je erachter waarom we kingsize zijn geworden.

We hebben al naar hartelust geproefd, genoeg gespeeld in het paradijs,

Ik heb de spiraal meer dan een dozijn keer gedraaid.

Ze reikten naar de hemel, ze stalen daar een paar sterren.

Gewaaid op de grond voor respect, niet voor babo's.

Glimlachte naar de duisternis, opgegaan in één stroom.

Veroorzaakte regen, liet de stroom los.

Jij en ik zijn niet aan het slapen, de lente maakt iedereen gek.

Het lot zelf brengt ons samen, alles komt zoals altijd samen.

Het komt allemaal neer op één ding, dat het leven een spel is.

Als we deze tekens achterlaten, treden we in haar voetsporen.

Ik ben jouw droom, ik droom gewoon

En bij het ochtendgloren ga ik naar mijn land.

Ik ben je droom, maar ik ben bang

Dat als ik aan jou denk, ik niet in slaap zal vallen.