Ett Minne Bättre Glömt - Totta Näslund, Marie Fredriksson

Hon satt och läste nåt i gallerian

Jag såg henne rätt sent

Men höll sen ansiktet väl gömt

Så många år har gått

Sen jag tänkte fria

Till detta minne bättre glömt.

Han kom emot mej

Men han skymde sikten

Och jag låtsades dricka ur den kopp

Jag redan tömt

Nån måste ge sej

Så jag höjde blicken

Mot detta minne bättre glömt.

Men hallå… är det du???

Det var väl hundra år sen nu…

Men jag har undrat många gånger

Vad du gör

Du ser ung ut nu som då

Det är väl jag som blivit grå.

Vi är främlingar, det vet vi

Men vi säger sånt man bör.

Det här är pinsamt

På förhand utdömt

Bara ett minne bättre glömt.

Visst han är äldre nu

Det är väl självklart

Men han är så rörande

Och ser på mej sa ömt

Han har sin charm ännu

I någat sårbart

Han, detta minne bättre glömt.

Jag hade glömt det här

Att bara prata

Byta några minnen om vad

Som blev av allt vi drömt… Hon rev min barriär

Kring det privata

Hon, detta minne bättre glömt… Men hallå… är det du???

Fanns du kvar i mej ännu?

Var jag galen när jag en gång lätt dej gå?

Du som känner mej än

Och kan svara som en vän

Nu när åren lagts åt sidan

Kan jag se dej såsom då… Och dessa timmar

Har inget uttömt

Av alla känslor vi har gömt

I detta minne bättre glömt…

Ze was iets aan het lezen in het winkelcentrum

Ik zag haar vrij laat

Maar hield toen zijn gezicht goed verborgen

Er zijn zoveel jaren verstreken

Toen dacht ik vrij

Om deze herinnering beter te vergeten.

Hij kwam naar mij

Maar hij vertroebelde het zicht

En ik deed alsof ik uit die beker dronk

ik heb al geleegd

Iemand moet opgeven

Dus ik sloeg mijn ogen op

Tegen deze herinnering beter vergeten.

Maar hey... ben jij dat???

Dat is nu waarschijnlijk honderd jaar geleden...

Maar ik heb me vaak afgevraagd

Wat doe je

Je ziet er af en toe jong uit

Ik denk dat ik grijs werd.

We zijn vreemden, dat weten we

Maar we zeggen dingen die je moet doen.

Dit is beschamend

Bij voorbaat veroordeeld

Gewoon een herinnering die je beter kunt vergeten.

Natuurlijk is hij nu ouder

Dat is duidelijk

Maar hij is zo ontroerend

En kijkend naar mij zei teder

Hij heeft nog steeds zijn charme

In iets kwetsbaars

Hij kan deze herinnering maar beter vergeten.

Ik was dit vergeten

Om gewoon te praten

Wissel wat herinneringen uit aan wat?

Wat werd van alles waar we van droomden... Ze scheurde mijn barrière

Rond de privé

Zij, deze herinnering kan je maar beter vergeten... Maar hey... ben jij het ???

Was je nog bij me?

Was ik gek toen ik je ooit liet gaan?

Jij die mij nog kent

En kan antwoorden als een vriend

Nu de jaren opzij zijn gezet

Kan ik je zien als toen... En deze uren

Heeft niets uitgeput

Van alle emoties die we hebben verborgen

In deze herinnering beter vergeten...