Trust - Tonedeff

She was her and I was him

She was torn, my deeds were thin

So I swore through thick and thin

That she would never feel pain

And as they merged, they found their way

A love that slumbered in domestic comfort when under the rain

He showed her colors she loved, but adjusted them under the shade

To all it all had seemed right

When she was happy

When she was happy

When she was happy

So was I

When she was happy

I wasn’t happy

I was unhappy

Cause I’d lied

So, I don’t trust anyone

Cause I don’t trust myself

And I don’t try myself

To do it right

Since I don’t trust anyone

Then they can’t let me down

If they can’t let me down

I’ll never cry

She was her and I was him

I was torn, she’d smile and grin

I was broken, so the sky would spin

And for once, it seemed right

But she was caught between a fence

She needed colors that she’d only see if she was to blend

And so I buzzed her with domestic comforts and made her pretend

That love was one in the same

Till she was happy

When she was happy

When she was happy

So was I

Now she’s unhappy

I was still happy

Oh but it can’t be

Cause I tried

So, I don’t trust anyone

Cause I don’t trust myself

And I don’t try myself

To do it right.

y

Since I don’t trust anyone

Then they can’t let me down

If they can’t let me down

I’ll never cry

I gotta question

How many mirrors am I gonna shatter till I peer at patterns in my self

reflection?

Stay steering past the intersections, take the clearest paths to get affection

The way these years have all been progressing, have made me fear that my

indiscretions

Have painted me into this bitter vestige

But I’m here in my messiness, like god is to cleanliness

Yes, and trust earned is the power to destroy —

And I’m hearing the call of the void while I’m nearing the precipice

I don’t wanna lie no more

And I don’t wanna give you up

So I gotta open my vaults

The horror of exposing my faults

And I don’t want die alone

But I don’t wanna fall in love

Cause I don’t want to fuck this all up

When all of my destruction’s caught up

I don’t wanna choose

I don’t wanna lose

I don’t wanna make the call

Cause what if I’m wrong again?

Cause ain’t that how it always ends?

Oh, it’s been so long since I’ve been right

That I can’t even bother to try

Cause I don’t trust anyone

Cause I don’t trust anyone

Cause I don’t trust anyone

Cause I don’t trust anyone

Zij was haar en ik was hem

Ze was verscheurd, mijn daden waren dun

Dus ik zwoer door dik en dun

Dat ze nooit pijn zou voelen

En terwijl ze samensmolten, vonden ze hun weg

Een liefde die sliep in huiselijk comfort onder de regen

Hij liet haar kleuren zien waar ze van hield, maar paste ze aan in de schaduw

Alles had goed geleken

Toen ze gelukkig was

Toen ze gelukkig was

Toen ze gelukkig was

Zo was ik

Toen ze gelukkig was

Ik was niet blij

Ik was ongelukkig

Omdat ik had gelogen

Dus ik vertrouw niemand

Omdat ik mezelf niet vertrouw

En ik probeer mezelf niet

Om het goed te doen

Omdat ik niemand vertrouw

Dan kunnen ze me niet teleurstellen

Als ze me niet in de steek kunnen laten

Ik zal nooit huilen

Zij was haar en ik was hem

Ik was verscheurd, ze zou glimlachen en grijnzen

Ik was gebroken, dus de lucht zou draaien

En voor een keer leek het goed

Maar ze zat klem tussen een hek

Ze had kleuren nodig die ze alleen zou zien als ze zou mengen

En dus zoemde ik haar met huiselijk comfort en liet ik haar doen alsof

Die liefde was er één in dezelfde

Tot ze blij was

Toen ze gelukkig was

Toen ze gelukkig was

Zo was ik

Nu is ze ongelukkig

Ik was nog steeds blij

Oh, maar dat kan niet zijn

Omdat ik het probeerde

Dus ik vertrouw niemand

Omdat ik mezelf niet vertrouw

En ik probeer mezelf niet

Om het goed te doen.

ja

Omdat ik niemand vertrouw

Dan kunnen ze me niet teleurstellen

Als ze me niet in de steek kunnen laten

Ik zal nooit huilen

Ik moet me afvragen

Hoeveel spiegels ga ik verbrijzelen tot ik naar patronen in mezelf tuur

reflectie?

Blijf langs de kruispunten sturen, neem de duidelijkste paden om genegenheid te krijgen

De manier waarop deze jaren allemaal vorderen, heeft me bang gemaakt dat mijn

indiscreties

Hebben me in dit bittere overblijfsel geschilderd

Maar ik ben hier in mijn rommel, zoals god is voor netheid

Ja, en verdiend vertrouwen is de kracht om te vernietigen:

En ik hoor de roep van de leegte terwijl ik de afgrond nader

Ik wil niet meer liegen

En ik wil je niet opgeven

Dus ik moet mijn kluizen openen

De gruwel van het blootleggen van mijn fouten

En ik wil niet alleen sterven

Maar ik wil niet verliefd worden

Omdat ik dit niet allemaal wil verpesten

Wanneer al mijn vernietiging is ingehaald

Ik wil niet kiezen

Ik wil niet verliezen

Ik wil niet bellen

Want wat als ik het weer mis heb?

Want is dat niet hoe het altijd eindigt?

Oh, het is zo lang geleden dat ik gelijk had

Dat ik niet eens de moeite kan nemen om het te proberen

Omdat ik niemand vertrouw

Omdat ik niemand vertrouw

Omdat ik niemand vertrouw

Omdat ik niemand vertrouw