Control - Tonedeff

Stay.

No, don’t

Go away.

Come close

When I say what I want’s not the same as what I’ve done.

Oh no

It’s coursing through my veins

Coursing through my veins

I’m out of control

I can never tell when it’s over

When I say what I want’s not the same as what I’ve done.

Oh no

It’s coursing through my veins

Coursing through my veins

But I want control

The jenga pieces were fucked from the start

Cause everything that I touch falls apart

There’s a faulty part of me resting, till it gets the best of me

Let’s me reach for the structure and then it shoves on my arm

I expect to be late — in a rush, cause it’s smart

And it deafens my head to negate the buzz of the alarm

Though I set it, I slept through it — wait… which one is the mark?

And who meddled?

I wrestle with blame — while drunk up at the bar

Then I’m shredded to death the next day — hungover, I march

To the set of this expletive play, of what’s known as a farce

This director resents and degrades

I flub all of my parts

And I exit the stage, yet I claim I’m numb to his remarks

I’m an expert in lessening in pain, I cut over the scars

So the flesh that is left can remain untouched, pure as the dawn

But the second it festers, I rage.

Destruction of the facade

Ain’t no guessing the recipe’s flavor, crunched under the char

It’s excessive in plenty of ways, I’m stumped?

Then I restart

Cause If it ain’t perfection, I fade — I run towards the dark

Like there’s medicine kept in the shade — he crumples up the art

I regressively step and the baby gets dumped with the water

The penalty’s heft on mistakes is much heavier/harsh

So, when I mess up — reset the game — and thus — never go farther

A vet to rejection and hate, I’m huddled in my guard

So instead when I’m sent a grenade, I can bump it out the park

But he tends to deflect any praise, lumps it with the snark

My perception is — yes, I’m afraid I’ll fumble at 1 yard

I’m sweating whenever there’s bets to be placed, stuttering over the odds

Leveraging a defensive delay, shuffling the cards

I’m petrified of success and acclaim, he stumbles over the blocks

Every hex is accepted with grace, he’s comfortable in the loss

He projects, the trajectory’s safe, it’s control he can chart

And it’s at the expense of his angst, He guns solo — it’s hard…

Incessant delays does most of the harm

And when a wave of depression came, he jumped over the barge

And in my dread, I was led astray and I dug holes in my yard

My ex suggested we separate, cause I suffocate with art

But there were many more pressing plagues that were stuffed within our cart

And then when I checked out, I felt my brain, I shut it in response

Ain’t no prep for the sense of shame, when your woman knows you’ve lost —

I felt dejected, my selfish ways, had crushed my lover’s heart

And then my plus 1 departs, like they were plucked from the ark

I temporarily end the ache with sluts, hoes and thots

On the bus home I’m starving, cause my stomach’s full of knots

And as I slept in this bed of blades — he’s puffing a cigar

Cause he deceptively fed me bait, and drugged me with his charm

It’s like a sedative — hence the haze, you’re somehow absolved

Knowing there’s someone else in charge as you plummet and you fall

I relent and self-deprecate, and publicize my flaws

Turning these lemons to lemonade, in a punch filled with straws

Everyone begs me to get a taste, it’s ugly but it’s strong

As I struggle to evolve from a duck into a swan

Yet this devil won’t let me change, he’s sunk in with his claws

Until he collects every debt I pay, I’m stuck within these walls

I’m living within an enemy state of mind, but instead of a stranger,

penning these checks

The evidence states, the enemy’s name is mine

Stay.

No, don’t

Go away.

Come close

When I say what I want’s not the same as what I’ve done.

Oh no

It’s coursing through my veins

Coursing through my veins

I’m out of control

I can never tell when it’s over

When I say what I want’s not the same as what I’ve done.

Oh no

It’s coursing through my veins

Coursing through my veins

But I want control

I’m outta control and I want you to know that my mind is my foe,

and it vies for the throne

I’m trying to hold it inside, but it won’t

Subside and it grows, unless I can oppose it by fighting to own

What I’ve pridefully thrown to the side cause I’m prone to be private and closed

So, writing this tome where I’m highly exposed, helps lighten the load

Of the lies and loathing, the size of a boulder that’s tied to me

Hope l survive to be old and wiser, bestowed with the spite that I’m owed from

the life that I’ve broken — the price of atonement is dying alone

And I’m out of control — And I’m driving it home

Every wind in the road is the kind that erodes and behind me it’s broke

I stay alive going forward and hide from my ghosts

But this self-sabotage is a complex process where the conflict’s

Brought upon by my own impulsive thoughts and then I’m haunted at night by them

both

I was psyched to propose, so hyper with goals, and despite this he chose,

to incite a divorce

And reclined as a drone in his stifling work, then he cries in remorse

In a cycle of woe, it’s dividing my soul

And one side’s got to go — but i cannot decide if I’m the parasite or the host

Oh!

There’s something wrong in my head

That shouldn’t be there

I’m out of control

I’m out of control

I’m out of control

I’m out of control

Don’t ever change.

Don’t ever change

Cause it won’t change.

No it won’t change anyway

So you can stay the way you are

The way you are

Blijven.

Nee, niet doen

Ga weg.

Kom dichterbij

Als ik zeg wat ik wil, is dat niet hetzelfde als wat ik heb gedaan.

Oh nee

Het stroomt door mijn aderen

Stroomt door mijn aderen

Ik heb geen controle meer

Ik weet nooit wanneer het voorbij is

Als ik zeg wat ik wil, is dat niet hetzelfde als wat ik heb gedaan.

Oh nee

Het stroomt door mijn aderen

Stroomt door mijn aderen

Maar ik wil controle

De jenga-stukken waren vanaf het begin geneukt

Want alles wat ik aanraak valt uit elkaar

Er is een defect deel van mij aan het rusten, totdat het het beste van mij krijgt

Laat me naar de structuur grijpen en dan duwt hij op mijn arm

Ik verwacht te laat te zijn — gehaast, want het is slim

En het maakt mijn hoofd oorverdovend om het geroezemoes van het alarm te negeren

Hoewel ik het had ingesteld, sliep ik er doorheen - wacht ... welke is het teken?

En wie bemoeide zich ermee?

Ik worstel met schuld - terwijl ik dronken aan de bar zit

Dan word ik de volgende dag aan flarden gescheurd — kater, ik marcheer

Naar de set van dit expletieve toneelstuk, van wat bekend staat als een klucht

Deze regisseur heeft een hekel aan en degradeert

Ik flub al mijn onderdelen

En ik verlaat het podium, maar ik beweer dat ik verdoofd ben door zijn opmerkingen

Ik ben een expert in het verminderen van pijn, ik snij over de littekens

Dus het vlees dat overblijft kan onaangeroerd blijven, puur als de dageraad

Maar zodra het ettert, word ik woedend.

Vernietiging van de gevel

De smaak van het recept is niet te raden, gekraakt onder de char

Het is op veel manieren overdreven, ik ben stumped?

Dan start ik opnieuw op

Want als het geen perfectie is, vervaag ik — ik ren naar het donker

Alsof er medicijnen in de schaduw worden bewaard - hij verfrommelt de kunst

Ik stap regressief en de baby wordt met het water gedumpt

Het gewicht van de straf op fouten is veel zwaarder/harder

Dus als ik het verprutst — de game reset — en dus — ga nooit verder

Een dierenarts om af te wijzen en te haten, ik ben ineengedoken op mijn hoede

Dus als ik een granaat krijg, kan ik hem het park uit stoten

Maar hij heeft de neiging om elke lof af te weren, gooit het met de snark

Mijn perceptie is - ja, ik ben bang dat ik op 1 yard ga morrelen

Ik zweet wanneer er weddenschappen moeten worden geplaatst, stotterend over de kansen

Een defensieve vertraging benutten, de kaarten schudden

Ik ben doodsbang voor succes en toejuiching, hij struikelt over de blokken

Elke hex wordt met gratie geaccepteerd, hij voelt zich op zijn gemak bij het verlies

Hij projecteert, het traject is veilig, het is de controle die hij in kaart kan brengen

En het gaat ten koste van zijn angst, hij schiet solo - het is moeilijk...

Onophoudelijke vertragingen doen de meeste schade

En toen er een golf van depressie kwam, sprong hij over de schuit

En in mijn angst werd ik op een dwaalspoor gebracht en groef ik gaten in mijn tuin

Mijn ex stelde voor om uit elkaar te gaan, want ik stik in kunst

Maar er waren nog veel meer plagen die in onze kar werden gestopt

En toen ik uitcheckte, voelde ik mijn brein, ik sloot het als reactie

Er is geen voorbereiding op het gevoel van schaamte, als je vrouw weet dat je hebt verloren...

Ik voelde me neerslachtig, mijn egoïstische manieren, had het hart van mijn geliefde verpletterd

En dan vertrekt mijn plus 1 alsof ze uit de ark zijn geplukt

Ik beëindig de pijn tijdelijk met sletten, hoes en thots

In de bus naar huis verhonger ik, want mijn maag zit vol met knopen

En terwijl ik sliep in dit bed van messen - hij puffend een sigaar

Omdat hij me op bedrieglijke wijze aas voerde en me verdoofde met zijn charme

Het is als een kalmerend middel - vandaar de waas, je bent op de een of andere manier vrijgesproken

Weten dat iemand anders de leiding heeft terwijl je keldert en valt

Ik geef toe en veracht mezelf, en publiceer mijn fouten

Deze citroenen veranderen in limonade, in een stoot gevuld met rietjes

Iedereen smeekt me om te proeven, het is lelijk, maar het is sterk

Terwijl ik worstel om te evolueren van een eend in een zwaan

Maar deze duivel laat me niet veranderen, hij is verzonken met zijn klauwen

Totdat hij elke schuld int die ik betaal, zit ik vast binnen deze muren

Ik leef in een vijandige geestesgesteldheid, maar in plaats van een vreemdeling,

deze cheques incasseren

Volgens het bewijs is de naam van de vijand de mijne

Blijven.

Nee, niet doen

Ga weg.

Kom dichterbij

Als ik zeg wat ik wil, is dat niet hetzelfde als wat ik heb gedaan.

Oh nee

Het stroomt door mijn aderen

Stroomt door mijn aderen

Ik heb geen controle meer

Ik weet nooit wanneer het voorbij is

Als ik zeg wat ik wil, is dat niet hetzelfde als wat ik heb gedaan.

Oh nee

Het stroomt door mijn aderen

Stroomt door mijn aderen

Maar ik wil controle

Ik heb geen controle meer en ik wil dat je weet dat mijn geest mijn vijand is,

en het wedijvert om de troon

Ik probeer het binnen te houden, maar het lukt niet

Zak weg en het groeit, tenzij ik me ertegen kan verzetten door te vechten om te bezitten

Wat ik met trots aan de kant heb gegooid omdat ik geneigd ben om privé en gesloten te zijn

Dus, het schrijven van dit boekdeel waar ik zeer blootgesteld ben, helpt de last te verlichten

Van de leugens en walging, zo groot als een rotsblok dat aan mij vastzit

Ik hoop dat ik overleef om oud en wijzer te worden, begiftigd met de wrok die ik verschuldigd ben van

het leven dat ik heb gebroken — de prijs van verzoening is alleen sterven

En ik heb de controle niet meer — En ik rijd naar huis

Elke wind in de weg is van het soort dat erodeert en achter mij is hij kapot

Ik blijf in leven en verberg me voor mijn geesten

Maar deze zelfsabotage is een complex proces waarbij het conflict

Teweeggebracht door mijn eigen impulsieve gedachten en dan word ik er 's nachts door achtervolgd

beide

Ik was opgewonden om een ​​aanzoek te doen, dus hyper met doelen, en ondanks dit koos hij,

aanzetten tot echtscheiding

En leunde achterover als een drone in zijn verstikkende werk, dan huilt hij van spijt

In een cyclus van wee verdeelt het mijn ziel

En de ene kant moet gaan - maar ik kan niet beslissen of ik de parasiet of de gastheer ben

Oh!

Er is iets mis in mijn hoofd

Dat zou er niet moeten zijn

Ik heb geen controle meer

Ik heb geen controle meer

Ik heb geen controle meer

Ik heb geen controle meer

Verander nooit.

Verander nooit

Omdat het niet verandert.

Nee, het verandert toch niet

Zodat je kunt blijven zoals je bent

Zoals je bent