Släpp fångarne loss - Tommy Körberg

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, i grunden vill så väl

O aldrig jag tror att det går, av sociala skäl.

Av sociala skäl

Men, gärna för mig

Om jag konstapel vore, jag öppnade, nyckeln kved på Fridas milda bud

De komme i trav, så vilda ut de fore

Och andades av luften ljum och såge vårens skrud

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, vill väl!

När grön naturen står

När natten är inne är Frida nu med på mitt resonemang?

Förskräckelse vart synne en klämtning från kyrktornet klang

O bort emot söder ser rökpelaren stiger mot himmelens grund

Det pyr och det glöder och brannkåren bullrar på stund

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, vill väl!

När grön naturen står

O rådman är vaken, vid fönstret han skakar för kylande vind

I skenet från staken står dottern så bleknad om kind

En dörr börjar dundra, ur mörkret fram störtar en svart-skäggig man

«Ta hit ett par hundra, nu brådskar det, gubbe, minsann!»

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, vill väl!

När grön naturen står

Med fickorna fulla av pengar han rusar mot dörren och lyss

Han vänder «Min pulla, ro hit med en smällande kyss!»

Men rådmannen ryter så blodet hos boven blir kallt som en is

O luft honom tryter, «Ta hellre min silverservis!»

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, i grunden vill så väl

Jag tvekar som Frida förstår, av sociala skäl.

Av sociala skäl

Dock, gärna för mig

Om jag konstapel vore, jag öppnade, nyckeln kved på hennes milda bud

Men stunden därpå, jag brått från staden fore

O mina händer tvådde jag för följderna vid gud

Släpp fångarne loss, det är vår!

Var männska' i sin själ, vill väl!

När grön naturen står

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees mens 'in zijn ziel, wil eigenlijk zo goed'

Oh nooit denk ik dat het kan, om sociale redenen.

Om sociale redenen

Maar blij voor mij

Als ik een agent was, zou ik de sleutel openen tot Frida's vriendelijke bevel

Ze draven, zo wild gaan ze naar voren

En ademde warme lucht in en zag het gewaad van de lente

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees een man 'in zijn ziel, goed wil!

Wanneer groene natuur staat

Als de nacht voorbij is, maakt Frida dan nu deel uit van mijn redenering?

Schrik werd gezien toen een knijpen uit de kerktoren klonk

O in het zuiden zie je de rookkolom opstijgen naar de bodem van de hemel

Het brandt en het gloeit en de brandweer maakt even herrie

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees een man 'in zijn ziel, goed wil!

Wanneer groene natuur staat

O wethouder is wakker, bij het raam schudt hij voor verkoelende wind

In het licht van de brandstapel staat de dochter zo bleek rond de wang

Een deur begint te donderen, uit de duisternis duikt een man met een zwarte baard naar buiten

'Breng er een paar honderd, nu is het dringend, oude man tenminste!'

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees een man 'in zijn ziel, goed wil!

Wanneer groene natuur staat

Met zijn zakken vol geld rent hij naar de deur en luistert

Hij draait zich om "Mijn trek, roei hier met een klapkus!"

Maar de wethouder brult zodat het bloed van de dader ijskoud wordt

O lucht hem op, "Neem liever mijn bestek!"

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees mens 'in zijn ziel, wil eigenlijk zo goed'

Ik aarzel, zoals Frida begrijpt, om sociale redenen.

Om sociale redenen

Maar gelukkig voor mij

Als ik een agent was, zou ik de sleutel tot haar vriendelijke geboden openen

Maar het moment erna haastte ik me van de stad naar voren

O mijn handen heb ik gewassen voor de gevolgen van god

Laat de gevangenen vrij, het is van ons!

Wees een man 'in zijn ziel, goed wil!

Wanneer groene natuur staat