Jag kanske inte säger det så ofta - Tomas Ledin

Vaknar ibland, långt innan dag

Ligger där tyst i stillhetens hav

Jag känner värmen från din kropp

Tankarna far, får vandra fritt

Fylls av ett lugn av en tacksamhet

Allt har vi upplevt du och jag

Jag kan förbanna mitt eget sätt

Hur jag kan försvinna bort ibland

När jag borde vårda den gåva som vi har

Jag kanske inte säger det så ofta

Allt för sällan får man det till ord

Men du vet ju vem jag är

Hur jag bär det inom mig

Bultande och bara för dig

Jag kanske inte säger det så ofta

Kanske inte fångar det i ord

Men det finns här inom mig:

Jag älskar dig.

Tusentals skratt ryms i ett liv

Floder av tårar rinner förbi

Allt ska vi dela, du och jag

Aaah.

Ett djupt andetag, du vänder dig om

Sen stilla igen i morgonens sång

Gjort allt så synligt, allt så klart

Ja, det förvånar mig hur jag kan

Vara så förtvivlat tyst och stängd

Jag borde öppna mig för all den kärlek som vi har

Wordt soms wakker, lang voor de dag

Daar rustig liggen in de zee van rust

Ik voel de warmte van je lichaam

Gedachten vader, mag vrij ronddwalen

Gevuld met een kalmte van dankbaarheid

Jij en ik hebben alles meegemaakt

Ik kan mijn eigen weg vervloeken

Hoe ik soms kan verdwijnen

Wanneer ik het geschenk dat we hebben moet koesteren

Ik zeg het misschien niet zo vaak

Maar al te zelden krijg je het onder woorden

Maar je weet wie ik ben

Hoe ik het in mij draag

Bollen en alleen voor jou

Ik zeg het misschien niet zo vaak

Misschien niet in woorden vangen

Maar het is hier in mij:

Ik houd van jou.

Duizenden gelach kan worden gevonden in een mensenleven

Rivieren van tranen stromen voorbij

We delen alles, jij en ik

Aaah.

Een diepe zucht, je draait je om

Dan weer stil in het ochtendlied

Alles zo zichtbaar gemaakt, alles zo duidelijk

Ja, het verbaast me hoe ik kan

Wees zo wanhopig stil en gesloten

Ik zou mezelf moeten openstellen voor alle liefde die we hebben