Fugitive - Time, The Valuator, Matteo Gelsomino

Imagine a place without fear

Without consequence

A place where I can run

From the things that I have done

You know it’s too late

To comfort me these days

With all those questions stuck

Inside of my head

Have you ever felt the same way?

Just listen to the symphony

It plays on and on

Haunted by the burden of a

Flawless state of mind

I can’t cope with your understanding

Of this reality

This won’t just fade away

And I can’t keep it silenced

For the rest of my life

The path that I chose to tread

Revealed itself

To be nothing more than vicious circle

An endless cycle

It’s way too late to save me

From this prison that I’ve built in my head

I am a fugitive

Running away from himself

I can’t stand what I see

Inside this fucking mirror

Oh my soul is heavy

It’s dragging me down

I feel I can’t win

I’ve never won

It’s never ending

It’s never enough

I hate this silence

After everything has fallen down

Lost and locked inside myself

Lost and locked inside this for too long

This won’t just fade away

And I can’t keep it silenced

For the rest of my life

The path that I chose to tread

Revealed itself

To be nothing more than vicious circle

A neverending cycle

Stel je een plek voor zonder angst

zonder gevolg

Een plek waar ik kan rennen

Van de dingen die ik heb gedaan

Je weet dat het te laat is

Om me te troosten deze dagen

Met al die vragen vast

Binnen in mijn hoofd

Heb je ooit hetzelfde gevoeld?

Luister gewoon naar de symfonie

Het speelt door en door

Achtervolgd door de last van een

Vlekkeloze gemoedstoestand

Ik kan niet omgaan met uw begrip

Van deze realiteit

Dit zal niet zomaar verdwijnen

En ik kan het niet stil houden

Voor de rest van mijn leven

Het pad dat ik heb gekozen om te betreden

Zichzelf geopenbaard

Om niets meer te zijn dan een vicieuze cirkel

Een eindeloze cyclus

Het is veel te laat om me te redden

Vanuit deze gevangenis die ik in mijn hoofd heb gebouwd

Ik ben een voortvluchtige

Van zichzelf weglopen

Ik kan niet tegen wat ik zie

In deze verdomde spiegel

Oh mijn ziel is zwaar

Het sleept me naar beneden

Ik voel dat ik niet kan winnen

Ik heb nog nooit gewonnen

Het houdt nooit op

Het is nooit genoeg

Ik haat deze stilte

Nadat alles is gevallen

Verloren en opgesloten in mezelf

Te lang hierin verdwaald en opgesloten

Dit zal niet zomaar verdwijnen

En ik kan het niet stil houden

Voor de rest van mijn leven

Het pad dat ik heb gekozen om te betreden

Zichzelf geopenbaard

Om niets meer te zijn dan een vicieuze cirkel

Een eeuwigdurende cyclus