Book Of John - Tim McGraw

We were sittin' round the supper table and the buzz of the frigidaire

Was the only sound 'til momma laid down, a book she found upstairs

It was covered in dust in the back of the closet,

Goodwill box we almost tossed it out

We could have lost all those memories

There was a picture of mama in the pouring rain

Ticket stubs to a Braves game

Silver star and a baggage claim from Hanoi, Vietnam

There was a picture of him callin' on grandpa

Leather skin from a baseball

We laughed and cried, told stories all night long

From the book of John

Now the pot of coffee’s almost gone, as we turn another page

We’re climbing on him like a Jungle Jim, watching his hair turn gray

All the Polaroids are just reminders,

You can’t hold life in a three ring binder

We flipped on through 'em anyway

There’s a picture at his sister taken in July

On the steps of the church pulling out his tie

Hair’s still wet from gettin' baptized, the brand new blue suit on

An old set of keys to his Chevrolet

A crumpled up receipt for a wedding ring

We watched ourselves grow up there in his arms

In the book of John

That sun came up, we were wide awake

Head to toe in black and gray

Long black Lincoln waiting down the drive

He was father, son, husband and friend

I still flip through it every now and then

When I need just a few words of advice

It’s almost like he’s not really gone

And I know one day I’ll be passin' on

The book of John

We zaten rond de eettafel en het geroezemoes van de koelkast

Was het enige geluid tot mama ging liggen, een boek dat ze boven vond

Het zat onder het stof achter in de kast,

Goodwill-doos, we hebben hem bijna weggegooid

We hadden al die herinneringen kunnen verliezen

Er was een foto van mama in de stromende regen

Kaartjes voor een Braves-game

Zilveren ster en een bagageclaim uit Hanoi, Vietnam

Er was een foto waarop hij met opa belt

Leren skin van een honkbal

We lachten en huilden, vertelden de hele nacht verhalen

Uit het boek van John

Nu is de pot koffie bijna op, terwijl we nog een pagina omslaan

We klimmen op hem als een Jungle Jim en zien zijn haar grijs worden

Alle polaroids zijn slechts herinneringen,

Je kunt het leven niet bewaren in een ringband met drie ringen

We hebben ze toch doorgebladerd

Er is een foto bij zijn zus genomen in juli

Op de trappen van de kerk trekt hij zijn stropdas uit

Haar is nog nat van de doop, het gloednieuwe blauwe pak aan

Een oude set sleutels van zijn Chevrolet

Een verfrommeld bonnetje voor een trouwring

We zagen onszelf daar opgroeien in zijn armen

In het boek van Johannes

Die zon kwam op, we waren klaarwakker

Van top tot teen in zwart en grijs

Lange zwarte Lincoln die op de oprit wacht

Hij was vader, zoon, echtgenoot en vriend

Ik blader er nog steeds af en toe doorheen

Als ik slechts een paar woorden van advies nodig heb

Het is bijna alsof hij niet echt weg is

En ik weet dat ik op een dag zal doorgeven

Het boek van John