The Burden of Time - Thy Primordial

The watchers fell from grace

The burden is now thine,

The legacy,

From what thou hast been longing for

The secret treasure

Now is thine strength

Thine power for thee to find

The way of truly dark,

Vast inner gloom

Mayest the night spirit reappear

Thine bounds unbroken

The burden

Which thou can not fear

Together we can embrace the darkness

And thus it shall be Evoked are all

As the embraced

Found was the way

Of our legacy dark

Together as one

We hast searched and found

And thus is wisdom

Proved once again

Of mysteries, elder eternal

Mayest the night spirit reappear

Our bounds, unbroken

The burden

Which we did not fear

Together we embraced the darkness

Exalted our own higher power

De wachters vielen uit de gratie

De last is nu van jou,

De nalatenschap,

Van waar je naar hebt verlangd

De geheime schat

Nu is uw kracht

Uw kracht voor u om te vinden

De weg van echt donker,

Uitgestrekte innerlijke somberheid

Moge de nachtgeest weer verschijnen

Uw grenzen ongebroken

de last

Waar je niet bang voor kunt zijn

Samen kunnen we de duisternis omarmen

En zo zal het allemaal worden opgeroepen

Als de omarmde

Gevonden was de manier

Van onze erfenis donker

Samen als een

We hebben gezocht en gevonden

En dus is wijsheid

Nogmaals bewezen

Van mysteries, eeuwige ouderling

Moge de nachtgeest weer verschijnen

Onze grenzen, ongebroken

de last

Waar we niet bang voor waren

Samen omarmden we de duisternis

Onze eigen hogere macht verheven