Obitual - Through The Eyes Of The Dead

Sent to an early grave, as your only witness

As you bear, oppression of the lungs

A sepulchral, premature burial

And the rigid embrace of the narrow abode

Into the dawn of trepidation

How fitting is the blackness of the absolute night

An intolerable horror so appalling

And the ghastly extremes of agony

Into the dirt, your vitality is now departed

Embrace the worms, your fate in the soil will not be bargained

To you a home, a chamber within the ground

You can scream all you want, but no one will hear a sound

Consigned alive to your grave

To live in torment

Through one final nightmare

And be devoured by it

Inhale the rot and unearth the coffin

Disinter the corpse

Exhume the rotted frozen in dread

As your stifling fumes arise from the earth

Footsteps overhead tumult above the ground

Your shrouded body now mercifully exhumed

To reveal the phosphoric radiance of decay

Into the dirt

Embrace the worms

A chamber of torment beneath the earth

Swallow the rot

Seek your revenge in death

Alas the grim legion of unholy terrors beholds

Your sad a solemn slumber, be it unmerciful

Foredoomed repulsion, the occult claims yet another soul

Embellished revulsion, beneath the porous soil

Into the dirt

A chamber of torment

Swallow the rot

Seek your revenge in death

Naar een vroeg graf gestuurd, als je enige getuige

Zoals je draagt, onderdrukking van de longen

Een graf, voortijdige begrafenis

En de starre omhelzing van de smalle woning

In de dageraad van schroom

Hoe passend is de duisternis van de absolute nacht

Een ondraaglijke horror zo verschrikkelijk

En de afschuwelijke extremen van doodsangst

In het vuil, je vitaliteit is nu vertrokken

Omarm de wormen, er wordt niet over je lot in de grond onderhandeld

Voor jou een huis, een kamer in de grond

Je kunt schreeuwen wat je wilt, maar niemand hoort een geluid

Levend naar je graf gestuurd

Om te leven in kwelling

Door een laatste nachtmerrie

En er door worden verslonden

Adem de rotting in en graaf de kist op

Opgraven van het lijk

Graaf de rotte bevroren in angst op

Terwijl je verstikkende dampen uit de aarde komen

Voetstappen overhead tumult boven de grond

Je gehulde lichaam is nu genadevol opgegraven

Om de fosforachtige uitstraling van verval te onthullen

In het vuil

Omarm de wormen

Een kwelling onder de aarde

Slik de rot door

Zoek je wraak in de dood

Helaas ziet het grimmige legioen van onheilige verschrikkingen

Je verdrietig een plechtige slaap, zij het meedogenloos

Voortijdige afstoting, het occulte claimt weer een andere ziel

Verfraaid weerzin, onder de poreuze grond

In het vuil

Een kamer van kwelling

Slik de rot door

Zoek je wraak in de dood