Bloodstained Prophecy - Throne Of Chaos

Hie hence, be gone, away

Dividing clouds reveal the day

The dawn has broken from the dark

And thou must leave my lair, so hark

It was I who rode the demon wings

That pierced their joyful purity

At night my spirit lonely sings

And feasts with bloodstained prophecy

As thoughts wage war beneath my skin

They leave bleeding wounds within

Last drop of blood, the ruin of gods

Combine in the prophet’s heart

So speak, be heard

Let sickness paint this earth

Behold, stand bold

Abide to witness the rebirth

As I march through this moonlit realm

I fell these torments overwhelm

For cosmic soul would now exhale

Its demons upon this earthly veil

It was I who rode the demon wings

That pierced their joyful purity

At night my spirit lonely sings

And feasts with bloodstained prophecy

But living is swinging between life and death

False values that surely would steal your last breath

I stood on the shore counting stars upon my head

A victim I was, constellations I shed

Now virtues wept in pain

Their prophecies were so bloodstained

He spoke, was heard

And demise fled away before this howling curse

In pouring rain I drench myself

And let it wash away the pain

For life escaped from my own veins

As call of god conquered this race

It was I who rode the demon wings

That pierced their joyful purity

At night my spirit lonely sings

And feasts with bloodstained prophecy

Hie vandaar, weg, weg

Scheidende wolken onthullen de dag

De dageraad is gebroken uit het donker

En je moet mijn hol verlaten, dus hoor

Ik was het die op de demonenvleugels reed

Dat doorboorde hun vreugdevolle zuiverheid

'S Nachts zingt mijn geest eenzaam

En feesten met bloedige profetie

Als gedachten oorlog voeren onder mijn huid

Ze laten bloedende wonden binnen

Laatste druppel bloed, de ondergang van goden

Combineer in het hart van de profeet

Dus spreek, laat je horen

Laat ziekte deze aarde schilderen

Zie, sta moedig

Blijf getuige van de wedergeboorte

Terwijl ik door dit maanverlichte rijk marcheer

Ik viel deze kwellingen overweldigen

Want de kosmische ziel zou nu uitademen

Zijn demonen op deze aardse sluier

Ik was het die op de demonenvleugels reed

Dat doorboorde hun vreugdevolle zuiverheid

'S Nachts zingt mijn geest eenzaam

En feesten met bloedige profetie

Maar leven is schommelen tussen leven en dood

Valse waarden die zeker je laatste adem zouden stelen

Ik stond op de kust en telde de sterren op mijn hoofd

Een slachtoffer was ik, sterrenbeelden die ik vergoot

Nu weenden deugden van de pijn

Hun profetieën waren zo bloederig

Hij sprak, werd gehoord

En de ondergang vluchtte weg voor deze huilende vloek

In de stromende regen maak ik mezelf nat

En laat het de pijn wegspoelen

Voor het leven ontsnapt uit mijn eigen aderen

Als roep van god deze race overwon

Ik was het die op de demonenvleugels reed

Dat doorboorde hun vreugdevolle zuiverheid

'S Nachts zingt mijn geest eenzaam

En feesten met bloedige profetie