Neću Izdat Ja - Marko Perković Thompson

Kao stijena što se ne da

Žegama, divljim olujama

I ja nikad ne dam se

Kroz stvarnost lutam

Život moj je poput hladne rijeke

Beskrajan i vijuga se

Iz nekog razloga neznana

Negdje ipak prestaje

Oooooo, negdje ipak prestaje

Nisam sudac, a ni mudrac

Teško nosim to kamenje

To breme sjećanja

Na svojim leđima

Gdje god dođem, kud god prođem

Već je netko odlučio

U ime onoga što nas je stvorio

A nije se borio

Oooooo, oooooo, oooooo

Neću izdat' ja Boga nikada

Neću gasit' sunce koje s neba sja

Neću zbog tebe rukom na sebe

Jer ti me voliš i ti se moliš za mene

Als een steen die niet gegeven kan worden

Hitte, wilde stormen

En ik geef nooit op

Ik dwaal door de realiteit

Mijn leven is als een koude rivier

Oneindig en kronkelend

Om een ​​of andere reden onbekend

Ergens houdt het echter op

Ooooo, het stopt toch ergens

Ik ben noch een rechter, noch een wijze

Ik heb moeite om die stenen te dragen

Die last van het geheugen

Op zijn rug

Waar ik ook ga, waar ik ook ga

Iemand heeft al besloten

In de naam van wat ons heeft geschapen

En hij vocht niet

Ooooo, oooooo, oooooo

Ik zal God nooit verraden

Ik zal de zon die uit de lucht schijnt niet doven

Ik zal mijn hand niet op je leggen vanwege jou

Omdat je van me houdt en voor me bidt