Whatever, Whenever - This Town Needs Guns

How I died by the living man?

Time passed and so did I

A frog in the throat

The feelings of the sleeves in an ill-fitting coat:

I am nothing of note

I’m just fine

Most the time

I’ll get by

Thoughts never teethed

By the unconceived

How bleak

Sleep so unsound in this self-imposed cell

Oh well

Decorate floors with fabric

Dug too deep to break a habit

Buried in a burrow on borrowed time

This hole on the whole is mine

I’m just fine

Most the time

I’ll get by

I’ll survive

I’ve been losing the taste for living

Biting my tongue

Now it’s bleeding

Biding my time

Just to give in

Laying awake for days

Changing the sheets on my grave

Re-pointing the paths I’ve paved

Re-living mistakes I’ve made

Hoe ik stierf door de levende man?

De tijd verstreek en ik ook

Een kikker in de keel

Het gevoel van de mouwen in een slecht passende jas:

Ik ben niets van belang

Met mij gaat het goed

Meestal

ik kom er wel uit

Gedachten hebben nooit tandjes gekregen

Door de onopgevatte

Hoe somber?

Slaap zo ondeugend in deze zelfopgelegde cel

Oh nou ja

Versier vloeren met stof

Te diep gegraven om een ​​gewoonte te doorbreken

Begraven in een hol op geleende tijd

Dit gat is over het algemeen van mij

Met mij gaat het goed

Meestal

ik kom er wel uit

Ik zal overleven

Ik heb de smaak voor het leven verloren

Op mijn tong bijten

Nu bloedt het

Afwachten op mijn tijd

Gewoon om toe te geven

Dagen wakker liggen

De lakens op mijn graf verschonen

De paden die ik heb geplaveid opnieuw aanwijzen

Fouten die ik heb gemaakt opnieuw beleven