Death Of World Class - This Is Hell

How many times can we face tragedy?

I’m running out of strength

But they all turn to me to tow the line

But now I realize that every triumph is short lived

We’re being haunted by too many ghosts

Time to move on, slam the door closed

How can things get any worse?

I won’t accept that it’s a curse

It was a legacy we thought would last

Now we mourn the death of world class

With an epitaph etched in stone

Comes the realization I’m all alone

The dream became a nightmare

And one by one we were all sucked in

Black cloud of death looms above me

And i question again and again

How many times can we face tragedy?

I’m running out of strength

But they all turn to me to tow the line

But now I realize that every triumph is short lived

Hoe vaak kunnen we een tragedie onder ogen zien?

Ik heb bijna geen kracht meer

Maar ze wenden zich allemaal tot mij om de lijn te trekken

Maar nu realiseer ik me dat elke triomf van korte duur is

We worden achtervolgd door te veel geesten

Tijd om verder te gaan, gooi de deur dicht

Hoe kan het nog erger worden?

Ik accepteer niet dat het een vloek is

Het was een erfenis waarvan we dachten dat die zou blijven bestaan

Nu rouwen we om de dood van wereldklasse

Met een in steen geëtst grafschrift

Komt het besef dat ik helemaal alleen ben

De droom werd een nachtmerrie

En een voor een werden we er allemaal in gezogen

Zwarte wolk des doods doemt boven me op

En ik vraag me steeds weer af

Hoe vaak kunnen we een tragedie onder ogen zien?

Ik heb bijna geen kracht meer

Maar ze wenden zich allemaal tot mij om de lijn te trekken

Maar nu realiseer ik me dat elke triomf van korte duur is