Don't Laugh - The Wedding Present

I never thought I could live here on my own

But then I guess everybody’s got to live somewhere

Four tins of paint made this our home

Oh I got less on the walls than I got in my hair

When we moved in here the dog was still a pup

Oh do you remember the time he chewed those curtains that we found?

I laughed the day you put them up

The day you left I tore them down

Don’t laugh, don’t even sigh

I touched your skin last night

But your half of the bed was empty

So I guess I must have dreamt it

I don’t know why

Don’t laugh, don’t even try

I touched your skin last night

I didn’t fall asleep 'til morning

And then the next day I couldn’t stop yawning

Oh how I try

These bedroom walls are paper thin

You took a side in every neighbours' row

And those kids next door make such a din

But sitting here it seems ever so quiet now

Ik had nooit gedacht dat ik hier alleen zou kunnen wonen

Maar dan denk ik dat iedereen ergens moet wonen

Vier blikken verf maakten dit ons huis

Oh, ik heb minder op de muren dan in mijn haar

Toen we hier kwamen wonen, was de hond nog een pup

Oh, herinner je je de keer dat hij op de gordijnen kauwde die we vonden?

Ik lachte de dag dat je ze ophing

De dag dat je wegging, heb ik ze afgebroken

Niet lachen, niet eens zuchten

Ik heb gisteravond je huid aangeraakt

Maar je helft van het bed was leeg

Dus ik denk dat ik het gedroomd moet hebben

Ik weet niet waarom

Lach niet, probeer het niet eens

Ik heb gisteravond je huid aangeraakt

Ik viel pas in de ochtend in slaap

En de volgende dag kon ik niet stoppen met gapen

Oh wat probeer ik

Deze slaapkamermuren zijn flinterdun

Je koos een kant in de rij van elke buren

En die buurjongens maken zo'n rel

Maar als ik hier zit, lijkt het nu zo stil