The Story Of Someone's Shoe - The Style Council

It’s either

Something in their eyes or something in the drink

But whatever it is they both stop and think

There’s no going back and nothing above

It’s lust or loneliness, but never love

She takes a breath as he takes his keys

First name terms is the extent of it

There’s no getting out as they’re going in

But by tomorrow they both will begin

To regret and renege on a bond they have struck

A small price to pay and casual luck

Some lose nothing, some lose a lot

But whatever we have is all we have got

He takes her hand and leads to the room

In half light and silence for their clothes to remove

There’s doubt in her mind but hope in her heart

That this last one of many may be the start

So they wriggle and writhe for an hour or two

But time has no place when two are consumed

They moan and they gasp but they don’t really speak

As no conversation could fit this scene

And tomorrow as always, always comes

As she slips away, he still dumb

He felt the urge just as she felt the need

Now the need to get out, still carrying his seed

Which trickles down her leg and onto her shoe

Onto the pavement and then out of view

Into the gutter and down into a drain

Joining a river and there to remain

There’s no going back and there’s nothing above

It’s lust and loneliness that drives us along

It’s lust and loneliness, but it’s seldom love

Het is ofwel

Iets in hun ogen of iets in het drankje

Maar wat het ook is, ze stoppen allebei en denken

Er is geen weg terug en niets boven

Het is lust of eenzaamheid, maar nooit liefde

Ze haalt adem terwijl hij zijn sleutels pakt

Voornaamtermen zijn de omvang ervan

Je kunt er niet uit als ze naar binnen gaan

Maar morgen beginnen ze allebei

Spijt hebben en verzaken aan een band die ze zijn aangegaan

Een kleine prijs om te betalen en toevallig geluk

Sommigen verliezen niets, sommigen verliezen veel

Maar wat we ook hebben, is alles wat we hebben

Hij pakt haar hand en leidt naar de kamer

In half licht en stilte om hun kleren uit te doen

Er is twijfel in haar hoofd, maar hoop in haar hart

Dat deze laatste van de vele het begin kan zijn

Dus ze kronkelen en kronkelen een uur of twee

Maar er is geen plaats voor tijd als er twee worden verbruikt

Ze kreunen en hijgen naar adem, maar ze spreken niet echt

Omdat geen gesprek in deze scène zou passen

En morgen komt, zoals altijd, altijd

Terwijl ze wegglipt, is hij nog steeds dom

Hij voelde de drang net zoals zij de behoefte voelde

Nu de noodzaak om eruit te komen, nog steeds met zijn zaad?

Die langs haar been naar haar schoen druppelt

Op de stoep en dan uit het zicht

In de goot en naar beneden in een afvoer

Deelnemen aan een rivier en daar blijven

Er is geen weg terug en er is niets boven

Het is lust en eenzaamheid die ons voortdrijft

Het is lust en eenzaamheid, maar het is zelden liefde