The Piccadilly Trail - The Style Council

What you asked for is what I gave

No questions stopped at and nothing saved

From my scarcity of presence to my rarely seen bed

I took you in hoping that youd be a friend

Now Im so scared of the weeks ahead

What I dreamed of I saw in you

I needed someone that I could trust too

But you smashed down all my faith with your callous lies

From the etching of daybreak to the canvas of moonlight

And now Im so scared that your reveal whats mine

The trail, you led me down

Betrayal, you let me down

The trail, Im so ashamed of you

Now Im so scared of the weeks ahead

From the silence

Im lost here in my lonely room

Tears are what brought you

Now you brought gloom

In the fading light of sun

I hear my empty heart bloom

Can you ever explain your need to cause me pain

I hear the whispers in the soho cafes

The poison gossip of the 10 p arcades

Of looks and the stares of those who know

Now their hateful eyes are the ones I close

And Im so scared of the years ahead

Waar je om vroeg is wat ik gaf

Geen vragen gestopt bij en niets opgeslagen

Van mijn schaarste aan mijn zelden geziene bed

Ik nam je mee in de hoop dat je een vriend zou zijn

Nu ben ik zo bang voor de komende weken

Waar ik van droomde, zag ik in jou

Ik had iemand nodig die ik ook kon vertrouwen

Maar je hebt al mijn geloof kapot gemaakt met je harteloze leugens

Van de ets van het aanbreken van de dag tot het canvas van het maanlicht

En nu ben ik zo bang dat je onthult wat van mij is

Het pad, je leidde me naar beneden

Verraad, je hebt me in de steek gelaten

Het pad, ik schaam me zo voor je

Nu ben ik zo bang voor de komende weken

Van de stilte

Ik ben hier verdwaald in mijn eenzame kamer

Tranen hebben je gebracht

Nu bracht je somberheid

In het vervagende licht van de zon

Ik hoor mijn lege hart bloeien

Kun je ooit uitleggen waarom je me pijn moet doen?

Ik hoor het gefluister in de soho-cafés

De roddels over de 10 p. arcades

Van uiterlijk en de blikken van degenen die weten

Nu zijn hun hatelijke ogen degene die ik sluit

En ik ben zo bang voor de komende jaren