Steve Smith, Coal Miner Jr. - The Sidekicks

Sort of like marching

The way our feet strike the rhythm to our day

I’m keeping time now

But I was once having trouble keeping pace

Sort of like dying

The way we have to sing about our memories

I’ve wear a smile now though

I couldn’t be any happier to see that old dog go

And above, beyond those towers of steel

You can find the limit to where these roads may lead you

That glaring sun blinds what we might find

But we have got gold glimmering inside

Potholes along my way, I’m getting tripped up

Barriers are in my way, I’m dodging demons

So far these scars have reflected

The toughness that I have touched

But in the distance you can see

Great expanses, miles of sea

Horizons and a gold sunset

No we’re not close to done yet

Een beetje zoals marcheren

De manier waarop onze voeten het ritme van onze dag raken

Ik hou nu de tijd bij

Maar ik had ooit moeite om het tempo bij te houden

Een soort van doodgaan

De manier waarop we over onze herinneringen moeten zingen

Ik heb nu echter een glimlach op

Ik zou niet blijer kunnen zijn om die oude hond te zien gaan

En daarboven, voorbij die torens van staal

U kunt de limiet vinden waartoe deze wegen u kunnen leiden

Die felle zon verblindt wat we zouden kunnen vinden

Maar er glinstert goud van binnen

Potholes onderweg, ik struikel erover

Barrières staan ​​me in de weg, ik ontwijk demonen

Tot nu toe zijn deze littekens zichtbaar

De taaiheid die ik heb aangeraakt

Maar in de verte die je kunt zien

Grote uitgestrektheden, mijlen van de zee

Horizons en een gouden zonsondergang

Nee, we zijn nog niet bijna klaar