Necktie - The Sidekicks

Mr. apathy, please try to realize

This is not the life your former self wished for you

To reside.

always organization,

Always a set sequence

But no guarantee you’ve began to find yourself

Or even begin to live,

Rich pocket, poor soul, this is what we’re aiming for.

A lifetime of shadows projected on a wall to see

Does not give you the slightest taste of truth

Nor true reality.

fixed obligations and set paths

Are stepping blocks not concrete walls.

But if it gives me release and energy

Then i’d gladly follow along

Cause now the only things we’ll hold onto

Will be sad excuses for memories.

If only emotion could be captured in time.

Arms crossed we search for something more

We aim, eyes closed, but there is no purpose

Screams of «hold on, hold on, hold on»

Are muffled out.

That second hand must’ve been on too loud

Because these hours fly by like minutes now

Even the blood coming up from my screaming lungs

Succumbs to evaporation

But i can still breathe in.

And i think this hearts beating.

There must be a reason.

Meneer apathie, probeer alstublieft te beseffen

Dit is niet het leven dat je vroeger zelf voor je wenste

om te wonen.

altijd organisatie,

Altijd een vaste volgorde

Maar geen garantie dat je jezelf begint te vinden

Of zelfs beginnen te leven,

Rijke portemonnee, arme ziel, dit is waar we naar streven.

Een leven lang schaduwen geprojecteerd op een muur om te zien

Geeft je niet de minste smaak van de waarheid

Ook niet de echte realiteit.

vaste verplichtingen en uitgestippelde paden

Zijn stapblokken geen betonnen muren.

Maar als het me bevrijding en energie geeft

Dan volg ik graag mee

Want nu zijn de enige dingen waar we aan vasthouden

Zal trieste excuses zijn voor herinneringen.

Als emotie maar op tijd kon worden vastgelegd.

Armen gekruist zoeken we naar iets meer

We richten, ogen dicht, maar er is geen doel

Schreeuwen van «wacht even, wacht even, wacht even»

Zijn gedempt.

Die secondewijzer moet te hard hebben gestaan

Omdat deze uren nu als minuten voorbij vliegen

Zelfs het bloed dat uit mijn schreeuwende longen komt

Bezwijkt voor verdamping

Maar ik kan nog steeds inademen.

En ik denk dat deze harten kloppen.

Er moet een reden zijn.