Blood Vaults (I: Thy Virginal Malodour) - The Ruins Of Beverast

Red moon returns

For the blood that dried on the dungeon walls

For centuries of insidious estrangement

That witnessed a slow disfigurement of pale faces

Unfamiliar with perversions to desecrate

Their pious deeds

Red moon returns

To rip open the scars of the soul that vowed

Laid bare for burning

Like a process of moult

Sanctified flesh breeds dense crimson fume

And reeks

An eerie procession

Descending into darkness godforsaken

Intoning solemn psalms of sadism and malevolence

Sing to sleep tormented bodies that writhe in horror

Leave flesh ghastly perished, and screams fading unheard

Red moon returns

Lets the mind be swallowed

That addicts to claustrophobia

Thus it is written in unread books

And may the bells awake the residual days

Merely wounds are to be licked

That weep with blood, not with wine

Rode maan keert terug

Voor het bloed dat opdroogde op de muren van de kerker

Eeuwen van verraderlijke vervreemding

Dat was getuige van een langzame verminking van bleke gezichten

Onbekend met perversies om te ontheiligen

Hun vrome daden

Rode maan keert terug

Om de littekens open te scheuren van de ziel die zwoer

Blootgelegd om te verbranden

Zoals een ruiproces

Geheiligd vlees kweekt dichte karmozijnrode rook

En stinkt

Een griezelige processie

Godverlaten in de duisternis afdalen

Het intoneren van plechtige psalmen van sadisme en boosaardigheid

Zing in slaap gekwelde lichamen die kronkelen van afschuw

Laat het vlees op gruwelijke wijze vergaan, en het geschreeuw vervaagt ongehoord

Rode maan keert terug

Laat de geest worden ingeslikt

Dat verslaafden aan claustrofobie

Het is dus geschreven in ongelezen boeken

En mogen de klokken de resterende dagen doen ontwaken

Alleen wonden moeten worden gelikt

Die huilen met bloed, niet met wijn