Apologia - The Ruins Of Beverast

Among the calamities of a rapidly declining age

Of which — O grieving heart!

— our aching souls are cursed to read and bear

witness

It is primarily the vetus oriens

Which, unleashed through the irrevocable perdition of His downfall

Surceaseth not to befoul the Church

Whose early proliferation was blessed by the blood baptism of the novus oriens

The Human Christ

With manifold contagions of heresy

And yet, His attempts occur in times, as Earth’s last eve befalls

And the deeds of man turn towards the sinister

And His mind fills with wrath, for the end of all times draws near

And thus, He planted a novel depravation within the acre of God

Marked by the shape of the female, who serves as its gateway:

Heresy of the maleficae, so I speak

Onder de rampen van een snel afnemende leeftijd

Waarvan - O treurend hart!

— onze pijnlijke zielen zijn vervloekt om te lezen en te verdragen

getuige

Het is voornamelijk de vetus oriens

Die, ontketend door de onherroepelijke vernietiging van Zijn ondergang

Weet zeker de kerk niet te beledigen

Wiens vroege verspreiding werd gezegend door de bloeddoop van de novus oriens

De menselijke Christus

Met veelvoudige besmettingen van ketterij

En toch vinden Zijn pogingen plaats in tijden, terwijl de laatste vooravond van de aarde valt

En de daden van de mens wenden zich tot de sinistere

En Zijn geest vult zich met toorn, want het einde van alle tijden nadert

En zo plantte Hij een nieuwe verdorvenheid binnen de acre van God

Gekenmerkt door de vorm van het vrouwtje, die als toegangspoort dient:

Ketterij van de maleficae, dus ik spreek