Suffocating - The Road To Milestone

We’re still holding back

Lashed out and attacked

We buried the hatchet

By plunging it deep in our backs

The baggage is packed

Light shines through the cracks

We buried the hatchet

By plunging it deep in our backs

We took a chance and we wondered if we loved ourselves

I chose your heart over oxygen

We’ll take a breath and we’ll wait until

We’re suffocating

Our love left constantly waiting

And now we’re going back and forth, convictions enforced

We’ve been here before

Holding our hope for something more

The damage was done

We loaded our guns

With trauma and wounding

That left us stunned

And we bled out together

We dragged ourselves deeper

Then acted as anchors

Short roped, kept us under

With no air left to breath in

We lashed out at each other

We clung onto the dream tight

And we drowned one another

We took a chance and we wondered if we loved ourselves

I chose your heart over oxygen

We’ll take a breath and we’ll wait until

Something gets better

Keep every letter

Never stop writing

(Now that we both know)

It’s all in the timing

(We both know)

If staying means dying

We both know

We’re suffocating (our love)

Our love left constantly waiting

And now we’re going back and forth, convictions enforced

We’ve been here before

Holding our hope for something more

We’re suffocating (our love)

Our love left constantly waiting

And now we’re dragging up the past

We burned out and we crashed

We buried the hatchet

By plunging it deep in our backs

Carry hope

I’ll bear it as a torch

A lighthouse guiding us to shore

Maybe we’ll see each other

On the other side

We’re suffocating (our love)

Our love left constantly waiting

And now we’re going back and forth, convictions enforced

We’ve been here before

Holding our hope for something more

We’re suffocating (our love)

Our love left constantly waiting

And now we’re dragging up the past

We burned out and we crashed

We buried the hatchet

By plunging it deep in our backs

We houden ons nog in

Uitgehaald en aangevallen

We hebben de strijdbijl begraven

Door het diep in onze rug te storten

De bagage is ingepakt

Licht schijnt door de kieren

We hebben de strijdbijl begraven

Door het diep in onze rug te storten

We waagden een kans en vroegen ons af of we van onszelf hielden

Ik heb je hart verkozen boven zuurstof

We halen even adem en wachten tot

We stikken

Onze liefde bleef constant wachten

En nu gaan we heen en weer, veroordelingen afgedwongen

We zijn hier eerder geweest

Houden onze hoop op iets meer

De schade was aangericht

We hebben onze wapens geladen

Met trauma en verwonding

Dat liet ons verbijsterd

En we bloedden samen leeg

We sleepten onszelf dieper

Fungeerde toen als ankers

Kort getouwd, hield ons onder?

Zonder lucht om in te ademen

We haalden uit naar elkaar

We klampten ons stevig vast aan de droom

En we hebben elkaar verdronken

We waagden een kans en vroegen ons af of we van onszelf hielden

Ik heb je hart verkozen boven zuurstof

We halen even adem en wachten tot

Iets wordt beter

Bewaar elke letter

Stop nooit met schrijven

(Nu we het allebei weten)

Het zit 'm allemaal in de timing

(We weten allebei)

Als blijven doodgaan betekent

We weten allebei

We stikken (onze liefde)

Onze liefde bleef constant wachten

En nu gaan we heen en weer, veroordelingen afgedwongen

We zijn hier eerder geweest

Houden onze hoop op iets meer

We stikken (onze liefde)

Onze liefde bleef constant wachten

En nu slepen we het verleden op

We zijn opgebrand en we zijn gecrasht

We hebben de strijdbijl begraven

Door het diep in onze rug te storten

hoop koesteren

Ik zal het dragen als een fakkel

Een vuurtoren die ons naar de kust leidt

Misschien zien we elkaar

Aan de andere kant

We stikken (onze liefde)

Onze liefde bleef constant wachten

En nu gaan we heen en weer, veroordelingen afgedwongen

We zijn hier eerder geweest

Houden onze hoop op iets meer

We stikken (onze liefde)

Onze liefde bleef constant wachten

En nu slepen we het verleden op

We zijn opgebrand en we zijn gecrasht

We hebben de strijdbijl begraven

Door het diep in onze rug te storten