The Summit - The Receiver

No follow up to break clean

Just bruise and endings.

We hungered right under our coats.

And it was there that blood rose

To spread and darken.

All days it churned and with every word

From the ground I begged for a summit.

All limbs were still and through every chill

In the cold I begged for a summer.

Failure taught us to temper.

Their empty words were labored,

Were ours in mirrors.

So silent we make our move now.

All bitter taste we wash down

And reach for their hands.

On days it churns we keep all those words

On the ground and gaze at the summit.

Our climb is long and we know our faults.

With their eyes I look to the summit.

Geen follow-up om schoon te breken

Alleen blauwe plekken en eindes.

We hongerden recht onder onze jassen.

En het was daar dat het bloed steeg

Om te verspreiden en donkerder te maken.

Alle dagen kolkte het en met elk woord

Vanaf de grond smeekte ik om een ​​top.

Alle ledematen waren stil en door elke kou heen

In de kou smeekte ik om een ​​zomer.

Falen heeft ons geleerd om te temperen.

Hun lege woorden waren moeizaam,

Waren de onze in spiegels.

Zo stil dat we nu onze zet doen.

Alle bittere smaak spoelen we weg

En reik naar hun handen.

Op dagen dat het karnt, houden we al die woorden

Op de grond en kijk naar de top.

Onze klim is lang en we kennen onze fouten.

Met hun ogen kijk ik naar de top.