The Day Before You Came - The Real Tuesday Weld

I must have left my house at eight, because I always do.

My train, I’m certain, left the station just when it was due.

I must have read the morning paper going into town,

And having gotten through the editorial, no doubt I must have frowned.

I must have made my desk around a quarter after nine,

With letters to be read, and heaps of papers waiting to be signed.

I must have gone to lunch at half past twelve or so;

The usual place, the usual bunch,

And still on top of this I’m pretty sure it must have rained,

The day before you came.

I must have lit my seventh cigarette at half past two,

And at the time I never even noticed I was blue.

I must have kept on dragging through the business of the day,

And without really noticing, I must have shut a part of me away.

At five I must have left;

there’s no exception to the rule,

A matter of routine, I’ve done it ever since I finished school.

The tube back home again,

Undoubtedly I must have read the evening paper then.

Oh yes, I’m sure my life was well within its usual frame,

The day before you came.

Must have opened my front door at eight o’clock or so,

And stopped along the way to buy some Chinese food to go.

I’m sure I had my dinner watching something on T.V.

There cannot be a sitcom or a game show that I’ve never seen.

I must have gone to bed around a quarter after ten;

I sleep so much these days, I need to be in bed by then,

Or maybe I read a while,

The latest one by Declan Gunn or something in that style.

It’s funny, but I had no sense of living without aim,

The day before you came.

And turning out the light,

I must have yawned and dreamt my way through yet another night,

And rattling on the roof I maybe heard the sound of rain,

«I love the rain.»

The day before you came.

Ik moet om acht uur van huis zijn gegaan, want dat doe ik altijd.

Mijn trein, daar ben ik zeker van, verliet het station net toen het moest.

Ik moet de ochtendkrant gelezen hebben toen ik naar de stad ging,

En nu ik door de redactie ben, moet ik ongetwijfeld mijn wenkbrauwen hebben gefronst.

Ik moet mijn bureau rond kwart over negen hebben gemaakt,

Met brieven die gelezen moeten worden en stapels papieren die wachten om ondertekend te worden.

Ik moet om half twaalf of zo zijn gaan lunchen;

De gebruikelijke plaats, de gebruikelijke groep,

En nog steeds ben ik er vrij zeker van dat het moet hebben geregend,

De dag voordat je kwam.

Ik moet om half twee mijn zevende sigaret hebben opgestoken,

En op dat moment merkte ik niet eens dat ik blauw was.

Ik moet door de zaken van de dag zijn blijven slepen,

En zonder het echt te merken, moet ik een deel van mezelf hebben afgesloten.

Om vijf uur moet ik vertrokken zijn;

er is geen uitzondering op de regel,

Een kwestie van routine, ik doe het al sinds ik klaar ben met school.

De buis weer naar huis,

Ik moet toen ongetwijfeld de avondkrant hebben gelezen.

Oh ja, ik weet zeker dat mijn leven ruim binnen het gebruikelijke kader was,

De dag voordat je kwam.

Moet mijn voordeur om acht uur of zo hebben geopend,

En onderweg gestopt om wat Chinees eten te kopen.

Ik weet zeker dat ik mijn avondeten had terwijl ik naar iets op T.V.

Er kan geen sitcom of spelshow zijn die ik nog nooit heb gezien.

Ik moet rond kwart over tien naar bed zijn gegaan;

Ik slaap tegenwoordig zo veel dat ik tegen die tijd in bed moet liggen,

Of misschien heb ik een tijdje gelezen,

De nieuwste van Declan Gunn of iets in die stijl.

Het is grappig, maar ik had geen zin om zonder doel te leven,

De dag voordat je kwam.

En het licht uitdoen,

Ik moet hebben gegaapt en gedroomd door nog een nacht,

En ratelend op het dak hoorde ik misschien het geluid van regen,

"Ik hou van de regen."

De dag voordat je kwam.