Pour Two Glasses - The Movielife

You were so down yesterday.

You were never one for winter, relentlessly gray.

So pour two glasses

And leave the light in the driveway on.

I need to feel your trembling lips on my neck.

I’ll never leave you alone again

To stare this dreadful world

In its cold dark eyes again.

Life can be such a ruse.

I’m not coming home for Christmas,

I’m coming home for you.

Stack your troubles on my shoulders

And take a deep breath.

Don’t choke on your freedom.

Those cold lonely mornings

They aren’t yours anymore.

I think I can already see the fire in your eyes.

I’ll never leave you alone again

To stare this dreadful world

In its cold dark eyes again.

Life can be such a ruse.

I’m not coming home for Christmas,

I’m coming home for you.

Coming home for you.

I’m coming home for you.

Je was gisteren zo down.

Je was nooit iemand voor de winter, meedogenloos grijs.

Dus schenk twee glazen in

En laat het licht op de oprit aan.

Ik moet je trillende lippen in mijn nek voelen.

Ik laat je nooit meer alleen

Om deze vreselijke wereld te staren

Weer in zijn koude donkere ogen.

Het leven kan zo'n list zijn.

Ik kom niet thuis met Kerstmis,

Ik kom naar huis voor jou.

Stapel je problemen op mijn schouders

En haal diep adem.

Verstik je vrijheid niet.

Die koude eenzame ochtenden

Ze zijn niet meer van jou.

Ik denk dat ik het vuur al in je ogen kan zien.

Ik laat je nooit meer alleen

Om deze vreselijke wereld te staren

Weer in zijn koude donkere ogen.

Het leven kan zo'n list zijn.

Ik kom niet thuis met Kerstmis,

Ik kom naar huis voor jou.

Voor jou thuiskomen.

Ik kom naar huis voor jou.