Adams: The Death of Klinghoffer, Prologue: Chorus of Exiled Jews - The London Opera Chorus, Kent Nagano

When I paid off the taxi, I had no money left

And, of course, no luggage.

My empty hands shall

Signify this passion, which itself remembers

O Daughter of Zion, when you lay upon my breast

I was like a soldier who lies beneath the earth

Of his homeland, resolved

You said.

«I am an old woman.

I thought you were dead

I have forgotten how often we betrayed one another

My hide is worn thin, covered with scars and wrinkles

Now only doctors gather at my bedside, to tell what

The Almighty has prepared for me

«A woman comes in to keep the place looking occupied.»

Let us, when our lust is exhausted for the day

Recount to each other all we endured since we

Parted.

There is so much to get through, it will

Take until night.

Then we shall rise, miraculously

Virgin, boy and bride

To me you are a land of Jerusalem stone;

Your scars are holy places.

There, under

My hands, the last wall of the Temple.

There

The Dome of the Rock.

And there the apartments

The forest planted in memory, the

Movie houses picketed by Hasidim, the military

Barracks, the orchard where a goat climbs

Among branches

Your neighbor, the one who let me in

She was brought up on stories of our love

Toen ik de taxi afbetaalde, had ik geen geld meer

En natuurlijk geen bagage.

Mijn lege handen zullen

Beteken deze passie, die zich zelf herinnert

O Dochter van Sion, toen je op mijn borst lag

Ik was als een soldaat die onder de aarde ligt

Van zijn vaderland, opgelost

Jij zei.

«Ik ben een oude vrouw.

Ik dacht dat je dood was

Ik ben vergeten hoe vaak we elkaar hebben verraden

Mijn huid is dun gedragen, bedekt met littekens en rimpels

Nu komen alleen artsen bij mijn bed om te vertellen wat

De Almachtige heeft voor mij voorbereid

«Er komt een vrouw binnen om de plaats bezet te houden.»

Laten we, wanneer onze lust voor de dag is uitgeput

Vertel elkaar alles wat we hebben doorstaan ​​sinds we

Gescheiden.

Er is zoveel om door te komen, het zal

Neem tot de nacht.

Dan zullen we op miraculeuze wijze opstaan

Maagd, jongen en bruid

Voor mij ben je een land van Jeruzalem-steen;

Je littekens zijn heilige plaatsen.

daar, onder

Mijn handen, de laatste muur van de tempel.

Daar

De Rotskoepel.

En daar de appartementen

Het bos geplant in het geheugen, de

Filmhuizen geplunderd door Hasidim, het leger

Kazerne, de boomgaard waar een geit klimt

tussen takken

Je buurman, degene die me binnenliet

Ze is grootgebracht met verhalen over onze liefde