The Heights of Trees - The Kite String Tangle

I barley recognise myself in hotel mirrors

I got bored before I found myself

At night I disappear

If I can find the plug I pull it out when I am clean

I leftward being just you and me

Not this ocean in-between

And you never stopped your toe going up

And now that’s all you think about

So close to the surface

But still can’t breathe or break it

Sucked into the bells of trumpets

Shout out to the heights of trees

The kind you only ever see in TV documentaries

And I don’t care what you’re saying

Because nothing ever happens for a reason

But that’s what I am told

That’s what I am told

Let’s head south and settle in

Because the city has no sentiment

Pick the fruit

Like Vicodin

Written faces on our money

My hands are rough

But you don’t mind

The silence hangs for the longest time

I swear I feel your skin on mine

You can scuff my shoes

But not my mind

And you never stopped your toe going up

And now that’s all you think about

So close to the surface

But still can’t breathe or break it

Sucked into the bells of trumpets

Shout out to the heights of trees

The kind you only ever see in TV documentaries

And I don’t care what you’re saying

Because nothing ever happens for a reason

But that’s what I am told

That’s what I am told

And you never stopped your toe going up

And now that’s all you think about

So close to the surface

But still can’t breathe or break it

Sucked into the bells of trumpets

Shout out to the heights of trees

The kind you only ever see in TV documentaries

And I don’t care what you’re saying

Because nothing ever happens for a reason

But that’s what I am told

That’s what I am told

Ik herken mezelf in hotelspiegels

Ik verveelde me voordat ik mezelf vond

's Nachts verdwijn ik

Als ik de stekker kan vinden, trek ik hem eruit als ik schoon ben

Ik links ben alleen jij en ik

Niet deze oceaan ertussenin

En je stopte nooit met je teen omhoog gaan

En dat is nu alles waar je aan denkt

Zo dicht bij het oppervlak

Maar kan het nog steeds niet ademen of breken

Gezogen in de klokken van trompetten

Schreeuw naar de hoogten van bomen

Het soort dat je alleen in tv-documentaires ziet

En het kan me niet schelen wat je zegt

Omdat er nooit een reden gebeurt

Maar dat is wat mij is verteld

Dat is wat mij is verteld

Laten we naar het zuiden gaan en ons vestigen

Omdat de stad geen sentiment heeft

Pluk het fruit

Zoals Vicodin

Geschreven gezichten op ons geld

Mijn handen zijn ruw

Maar je vindt het niet erg

De stilte blijft het langst hangen

Ik zweer dat ik je huid op de mijne voel

Je kunt aan mijn schoenen schuren

Maar niet mijn gedachten

En je stopte nooit met je teen omhoog gaan

En dat is nu alles waar je aan denkt

Zo dicht bij het oppervlak

Maar kan het nog steeds niet ademen of breken

Gezogen in de klokken van trompetten

Schreeuw naar de hoogten van bomen

Het soort dat je alleen in tv-documentaires ziet

En het kan me niet schelen wat je zegt

Omdat er nooit een reden gebeurt

Maar dat is wat mij is verteld

Dat is wat mij is verteld

En je stopte nooit met je teen omhoog gaan

En dat is nu alles waar je aan denkt

Zo dicht bij het oppervlak

Maar kan het nog steeds niet ademen of breken

Gezogen in de klokken van trompetten

Schreeuw naar de hoogten van bomen

Het soort dat je alleen in tv-documentaires ziet

En het kan me niet schelen wat je zegt

Omdat er nooit een reden gebeurt

Maar dat is wat mij is verteld

Dat is wat mij is verteld