Jocko and the Trapeze Lady - The Kingston Trio

He was a boy when the circus first came to the dust of his West Texas town

And twenty years later, he’d spent twenty years as Jocko the Sad Circus Clown

He did slap-stick gags in grease paint and rags and the people would laugh 'til

they cried

But they never saw past the painted clown mask to the sad, empty man locked

inside

The trapeze lady swung easy and gracefully, high in the high trapeze swing

Her parents were flyers.

The circus was her life.

The carny was deep in her

veins

High in the spotlights in sequins and pink tights, she flew like a bird in the

wind

The saw dust’s on daughter, the strong men who caught her were all that she

brought to her tent

Jocko worked down with the center ring clowns with a sad painted smile on his

face

And the trapeze lady swung easy and gracefully high in the great canvas space

Jocko looked up with a tear in his heart and, Lord, he wished he could fly

For she never looked down at a baggy pants clown who looked up with love in his

eyes

It was Tulsa, the last stop, the last show of the big top, a loud,

sell-out crowd filled the seats

They clapped for the walk-around and cheered for the clowns.

The fliers brought

them to their feet

Then a still half-lit match fell in tender dry grass and soon found the dry saw

dust floor

The flames leaped higher.

When the people heard, «Fire!»

they swept like a wave

for the door

Jocko looked up to the top of the tent and a hundred feet from the ground

Swung the trapeze lady, up on the high swing, alone, with no way to get down

He ran to the ladder that led to the platform, she cried, «Jocko, no!

There’s no time!»

But her quick word of fear fell deaf on love’s ear as slowly he started to climb

Hand over hand to the high flier’s stand, taking the rope that hung there

With one quick look down, the sad circus clown looked up and took to the air

Slow then slowly he started to swing, his eyes turned to tears in the smoke

Faster then faster and as he swung past her, her strong flier hands found the

rope

She slipped to the ground as the flames found the rigging and licked at the

rope that he held

He’d started below when the rigging let go and down to the saw dust he fell

She ran to his side and with tears in her eyes, «Oh, no!

Jocko, why?»

she cried

He raised his sad head.

«I loved you,» he said and he closed his eyes and he

died

Now, the trapeze lady swings easy and gracefully high in the great canvass space

But a place and a time are still etched in her mind of a smile painted on a sad

face

And she sometimes looks down to the center ring clowns for someone she never

has found

For she still remembers the time when love came to her wearing the face of a

clown

Hij was een jongen toen het circus voor het eerst tot het stof van zijn stad in West-Texas kwam

En twintig jaar later had hij twintig jaar als Jocko the Sad Circus Clown doorgebracht

Hij deed slap-stick grappen in vetverf en vodden en de mensen lachten 'til

ze huilden

Maar ze zagen nooit verder dan het geschilderde clownsmasker naar de droevige, lege man die op slot zat

binnen

De trapezedame zwaaide makkelijk en sierlijk, hoog in de hoge trapezezwaai

Haar ouders waren flyers.

Het circus was haar leven.

De carny zat diep in haar

aderen

Hoog in de schijnwerpers in pailletten en roze panty's, vloog ze als een vogel in de

wind

Het zaagsel zit op de dochter, de sterke mannen die haar vingen waren alles wat ze

naar haar tent gebracht

Jocko werkte samen met de clowns in het midden van de ring met een trieste geschilderde glimlach op zijn

gezicht

En de trapeze-dame zwaaide gemakkelijk en sierlijk hoog in de grote canvasruimte

Jocko keek op met een traan in zijn hart en, Heer, hij wenste dat hij kon vliegen

Want ze keek nooit neer op een clown met een wijde broek die met liefde opkeek in de zijne

ogen

Het was Tulsa, de laatste halte, de laatste show van de grote top, een luid,

uitverkochte menigte vulde de stoelen

Ze applaudisseerden voor de rondgang en juichten voor de clowns.

De meegebrachte flyers

ze op de been

Toen viel een nog halfverlichte lucifer in zacht droog gras en vond al snel de droge zaag

stof vloer

De vlammen sprongen hoger op.

Toen de mensen hoorden: «Vuur!»

ze veegden als een golf

voor de deur

Jocko keek omhoog naar de top van de tent en honderd meter boven de grond

Zwaaide de trapeze-dame, omhoog op de hoge schommel, alleen, met geen manier om naar beneden te komen

Hij rende naar de ladder die naar het platform leidde, ze riep: «Jocko, nee!

Er is geen tijd!"

Maar haar snelle woord van angst viel doof aan het oor van de liefde toen hij langzaam begon te klimmen

Hand over hand naar de standaard van de hoogvlieger en pak het touw dat daar hing

Met één snelle blik naar beneden keek de droevige circusclown op en ging de lucht in

Langzaam begon hij langzaam te slingeren, zijn ogen veranderden in tranen in de rook

Sneller dan sneller en toen hij langs haar heen zwaaide, vonden haar sterke vliegerhanden de...

touw

Ze gleed op de grond toen de vlammen het tuig vonden en likten aan de

touw dat hij vasthield

Hij was beneden begonnen toen de tuigage losliet en tot aan het zaagsel viel hij

Ze rende naar hem toe en met tranen in haar ogen: «O nee!

Jocko, waarom?»

ze huilde

Hij hief zijn droevige hoofd op.

«Ik hield van je,» zei hij en hij sloot zijn ogen en hij

ging dood

Nu zwaait de trapezedame gemakkelijk en sierlijk hoog in de grote canvasruimte

Maar een plaats en een tijd zijn nog steeds in haar gedachten gegrift van een glimlach geschilderd op een trieste

gezicht

En soms kijkt ze neer op de clowns van de middelste ring voor iemand die ze nooit

heeft gevonden

Want ze herinnert zich nog de tijd dat liefde tot haar kwam met het gezicht van een

clown