Cortelia Clark - The Kingston Trio

I was just a boy the year the Blue Bird Special came through hereon its first

run South to New Orleans

A blind old man and I, we came to Guthrie just to see the train.

He was black and I was green

«Tell me what you see,» said he.

«Is the engine black or red, son?

That’s the loudest thing I’ve ever seen.»

Then he picked his guitar up and sat on the fender of a truck.

Then his eyes

lit up as he begin to sing

I remember when that old man’s dreams were chained to a depot down in Guthrie

and a Blue Bird Special train

Then he picked his guitar up and shuffled down the walk to the cars of town

wound 'round the building at his feet

Looking mighty proud, that old man, with his battered hat in his hand.

Lord, he sang a song that made me weep

Yes, he made me weep

I read it in a week-old paper.

No one made it for his death or even lay a

flower at his feet

He was just a blind old beggar.

He was sad, but, Lord, I’ll wager he won’t beg

for nothing on his street

You will find him, Lord, this morning.

He’ll be stepping from your door

Can you save a street in glory for Cortelia Clark?

'Cause I was just a boy the week the Blue Bird Special came through here on its

first run South to New Orleans

A blind old man and I, we came to Guthrie just to see the train.

He was black and was I green

Ik was nog maar een jongen in het jaar dat de Blue Bird Special hier voor het eerst uitkwam

ren naar het zuiden naar New Orleans

Een blinde oude man en ik, we kwamen naar Guthrie alleen om de trein te zien.

Hij was zwart en ik was groen

'Vertel me wat je ziet,' zei hij.

«Is de motor zwart of rood, zoon?

Dat is het luidste dat ik ooit heb gezien.»

Toen pakte hij zijn gitaar en ging op het spatbord van een vrachtwagen zitten.

dan zijn ogen

licht op terwijl hij begint te zingen

Ik herinner me dat de dromen van die oude man vastgeketend waren aan een depot in Guthrie

en een Blue Bird Special-trein

Toen pakte hij zijn gitaar op en schuifelde het pad af naar de auto's van de stad

wond 'rond het gebouw aan zijn voeten'

Hij zag er enorm trots uit, die oude man, met zijn gehavende hoed in zijn hand.

Heer, hij zong een lied dat me aan het huilen maakte

Ja, hij maakte me aan het huilen

Ik las het in een krant van een week oud.

Niemand maakte het voor zijn dood of lag zelfs maar

bloem aan zijn voeten

Hij was gewoon een blinde oude bedelaar.

Hij was verdrietig, maar Heer, ik wed dat hij niet zal smeken

voor niets in zijn straat

U zult hem vanmorgen vinden, Heer.

Hij stapt van je deur

Kun jij een straat in glorie redden voor Cortelia Clark?

Omdat ik nog maar een jongen was in de week dat de Blue Bird Special hier doorkwam op zijn

loop eerst naar het zuiden naar New Orleans

Een blinde oude man en ik, we kwamen naar Guthrie alleen om de trein te zien.

Hij was zwart en ik was groen