Desert Pete - The Kingston Trio

I was travelin' West of Buckskin on my way to a cattle run, 'cross a little

cactus desert under a hard bargaining sun.

Thirsty down to my toenails,

I stopped to rest me on a stump, but I tell you I just couldn’t believe it when I saw that water pump.

I took it to be a mirage at first.

It’ll fool a thirsty man.

Then I saw a note stuck in a bakin' powder can.

«This pump is old,»

the note began, «but she works.

So give’er a try.

I put a new sucker washer in

'er.

You may find the leather dry.

Chorus:

You’ve got to prime the pump.

You must have faith and believe.

You’ve got to give of yourself 'fore you’re worthy to receive.

Drink all the water you can hold.

Wash your face to your feet.

Leave the bottle

full for others.

Thank you kindly, Desert Pete.

Yeah, you’ll have to prime the pump, work that handle like there’s a fire.

Under the rock you’ll find some water left there in a bitter’s jar.

Now there’s just enough to prime it with, so don’t you go drinkin' first.

Just pour it in and pump like mad and, buddy, you’ll quench your thirst.

(Chorus)

Well, I found the jar, and I tell you, nothin' was ever prettier to my eye and

I was tempted strong to drink it because that pump looked mighty dry,

but the note went on, «Have faith, my friend, there’s water down below.

You’ve got to give to really get.

I’m the one who ought to know.»

So I poured in the jar and started pumpin' and I heard a beautiful sound of water bubblin' 'n' splashin' up out of that hole in the ground.

Then I took off

my shoes and drunk my fill of that cold refreshin' treat.

Tthen I thanked the

Lord, and I thanked the pump, and I thanked old Desert Pete.

(Chorus)

Ik reisde ten westen van Buckskin op weg naar een runderen, 'kruis een beetje

cactuswoestijn onder een harde onderhandelingszon.

Dorstig tot aan mijn teennagels,

Ik stopte om me op een boomstronk te laten rusten, maar ik zeg je dat ik het gewoon niet kon geloven toen ik die waterpomp zag.

Ik vond het eerst een luchtspiegeling.

Het zal een dorstige man voor de gek houden.

Toen zag ik een briefje vastzitten in een bakpoederblik.

«Deze pomp is oud»

begon het briefje, «maar ze werkt.

Dus probeer het eens.

Ik heb een nieuwe zuignap er in gedaan

eh.

Mogelijk vindt u het leer droog.

Refrein:

U moet de pomp ontluchten.

Je moet geloof hebben en geloven.

Je moet jezelf geven voordat je het waard bent om te ontvangen.

Drink al het water dat je kunt vasthouden.

Was je gezicht tot aan je voeten.

Laat de fles

vol voor anderen.

Vriendelijk bedankt, Desert Pete.

Ja, je moet de pomp vullen, aan die hendel werken alsof er een vuur is.

Onder de rots vind je nog wat water in een bitterkruik.

Nu is er net genoeg om het mee te vullen, dus ga niet eerst drinken.

Giet het er gewoon in en pomp als een gek en, vriend, je lest je dorst.

(Refrein)

Nou, ik vond de pot, en ik zeg je, niets was ooit mooier in mijn ogen en

Ik kwam sterk in de verleiding om het te drinken omdat die pomp er machtig droog uitzag,

maar het briefje ging verder: «Heb vertrouwen, mijn vriend, er is water beneden.

Je moet geven om echt te krijgen.

Ik ben degene die het zou moeten weten.»

Dus ik schonk de pot in en begon te pompen en ik hoorde een prachtig geluid van water dat opborrelde uit dat gat in de grond.

Toen ging ik weg

mijn schoenen en dronk mijn vulling van die koude verfrissende traktatie.

Daarna bedankte ik de

Heer, en ik bedankten de pomp, en ik bedankte de oude Desert Pete.

(Refrein)