That One Percent - The Human Project

That one percent that live above us all, kept in power ‘til the blues do fall

As the rich get richer, and leave the rest to rot, itʼs the working class that

foot the bill regardless if they can or not

They represent the interests of the few, a privileged world view — austerity to

fix a deficit made by the rich but at what cost?

Why must we pay for what theyʼve lost?

Five years of manifesto and tory ego, more tears for spending cuts straight

from the publicʼs guts

With a minority claiming victory, for this we did not vote

Theyʼve got some nerve, these absentees

These unobserved

I cannot serve what I cannot see, so show your eights and aces, your airs and

graces

Your dirty faces make me smile, so wild, so fucking infantile

Die ene procent die boven ons allemaal leeft, aan de macht gehouden tot de blues valt

Terwijl de rijken rijker worden en de rest aan het rotten laten, is het de arbeidersklasse die dat doet

de rekening betalen, ongeacht of ze kunnen of niet

Ze vertegenwoordigen de belangen van weinigen, een bevoorrecht wereldbeeld - bezuinigingen

een tekort van de rijken herstellen, maar tegen welke prijs?

Waarom moeten we betalen voor wat ze zijn kwijtgeraakt?

Vijf jaar manifest en tory ego, meer tranen voor bezuinigingen

uit het hart van het publiek

Met een minderheid die de overwinning claimt, hebben we hiervoor niet gestemd

Ze hebben lef, deze afwezigen

Deze onopgemerkt

Ik kan niet serveren wat ik niet kan zien, dus toon je achten en azen, je airs en

genaden

Je vuile gezichten laten me glimlachen, zo wild, zo verdomd infantiel