Points Underneath - The Honorary Title

What started as a crush became an obsession

It was the classic path

You’ve taken the weekend home, you’re believing

That things are somehow getting done

But you’re wrong

Don’t ever leave me alone, not this evening

I am cold and shivering without you near

I have begged and I have borrowed

From my friends, who once admired

Now they all have lost respect for me

Feed me the words to explain this urge

With pressure and squeeze, from points underneath

The streams in your skin are ready

And I can, so I will, just as long as you instill

This fear in my heart

I just hope that you aren’t alone

«Did I do something wrong?"her eyes start to question

Yes, you did something wrong.

You just failed to mention

Hopefully you will see that the plans and the dreams

That we shared in this haze

They all wilt away

You were wrong.

I just hope that you aren’t alone.

Wat begon als een verliefdheid werd een obsessie

Het was het klassieke pad

Je hebt het weekend mee naar huis genomen, je gelooft het

Dat dingen op de een of andere manier gedaan worden

Maar je hebt het mis

Laat me nooit alleen, vanavond niet

Ik heb het koud en ril zonder jou in de buurt

Ik heb gesmeekt en ik heb geleend

Van mijn vrienden, die ooit bewonderden

Nu hebben ze allemaal hun respect voor mij verloren

Geef me de woorden om deze drang uit te leggen

Met druk en knijp, van punten eronder

De streams in je huid zijn klaar

En ik kan, dus ik zal, net zo lang als je inboezemt

Deze angst in mijn hart

Ik hoop alleen dat je niet de enige bent

«Heb ik iets verkeerd gedaan?» beginnen haar ogen zich af te vragen

Ja, je hebt iets fout gedaan.

Je hebt net niet vermeld

Hopelijk zie je dat de plannen en de dromen

Dat we deelden in deze waas

Ze verwelken allemaal

Je was fout.

Ik hoop alleen dat je niet de enige bent.