Revealing Too Much - The Honorary Title

Accentuated by the mobile dungeon of fluorescence

As I fall out of love, this wasn’t supposed to happen

Not according to you

Please don’t allow your voice to fade

Don’t fall so weak to fault or blame

To give yourself reason for an end

We’d have our own subway car in the middle of the night

I’d work the same job and play the same bars on every weekend

As the graffiti scrolls by

And at the end of your low, you pin my shoulders against the mattress

Arching your frame with your stomach pushed outward

Your head titling back with your mouth partially open

The sounds slur and elevate slowly in volume

When you wake up with your family gathered around

Remember that our love was true

And I will not allow you to destroy yourself, I’ll know

And I hope that I’m not revealing too

I hope that I’m not revealing too

I hope that I’m not revealing too

I hope that I’m not revealing too much, not too much

Geaccentueerd door de mobiele kerker van fluorescentie

Terwijl ik uit liefde val, had dit niet mogen gebeuren

Niet volgens jou

Sta alsjeblieft niet toe dat je stem vervaagt

Val niet zo zwak door schuld of schuld

Om jezelf een reden te geven voor een einde

We zouden midden in de nacht onze eigen metro hebben

Ik zou hetzelfde werk doen en elk weekend in dezelfde bars spelen

Terwijl de graffiti voorbij glijdt

En aan het einde van je dieptepunt, speld je mijn schouders tegen de matras

Je lichaam ombuigen met je buik naar buiten geduwd

Je hoofd naar achteren kantelen met je mond gedeeltelijk open

De geluiden slurpen en nemen langzaam in volume toe

Als je wakker wordt met je familie om je heen

Onthoud dat onze liefde waar was

En ik zal niet toestaan ​​dat je jezelf vernietigt, ik zal het weten

En ik hoop dat ik het ook niet verklap

Ik hoop dat ik het ook niet verklap

Ik hoop dat ik het ook niet verklap

Ik hoop dat ik niet te veel, niet te veel verklap