Radiate - The Honorary Title

Running in and out of breath

Stained skin and teeth too red

Incessant slamming in the tongue

God forbid I spend one night alone

Out to the parking lot

Stumbling towards my apartment

Pressed you close against the screen door

Close enough to feel underneath your clothes

You overcompensate for your own inexperience

Don’t underestimate, oh my fear of getting caught

So many words, so many words

So many you can’t believe

So many words, so many words

So many stuck at sea

On the second story of your suburban home

Mom’s asleep just two doors down

Funny how when stuck at sea

Things are never the way the seem

Clouds take the shape of gloves

Reaching over the flames at dusk

Missing clips in your consciousness

Just act as if I don’t exist

You overcompensate for your own inexperience

Don’t underestimate, oh my fear of getting caught

So many words, so many words

So many you can’t believe

So many words, so many words

So many stuck at sea

Felt the repetition of my way

The lack of apprehension

That one day

So many words, so many words

So many you can’t believe

So many words, so many words

So many you can’t believe

I’ll keep burning my fingers

In attempt to rekindle the flame

The match is too flimsy

And the wind just annuls her name

So I pull out the garments that will press between us

On the dream this evening you refer to in disgust

So many words, so many words

So many you can’t believe

So many words, so many words

So many stuck at sea

So many stuck at sea

So many stuck at sea

In- en uitademen

Verkleurde huid en tanden te rood

Onophoudelijk slaan op de tong

God verhoede dat ik een nacht alleen doorbreng

Op naar de parkeerplaats

Struikelend richting mijn appartement

Drukte je dicht tegen de hordeur

Dicht genoeg om onder je kleding te voelen

Je overcompenseert je eigen onervarenheid

Onderschat niet, oh mijn angst om gepakt te worden

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel dat je niet kunt geloven

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel vast op zee

Op het tweede verhaal van je huis in de voorsteden

Mama slaapt twee deuren verder

Grappig hoe als je vastzit op zee

Dingen zijn nooit zoals het lijkt

Wolken nemen de vorm aan van handschoenen

In de schemering over de vlammen reiken

Ontbrekende clips in je bewustzijn

Doe gewoon alsof ik niet besta

Je overcompenseert je eigen onervarenheid

Onderschat niet, oh mijn angst om gepakt te worden

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel dat je niet kunt geloven

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel vast op zee

Voelde de herhaling van mijn manier

Het gebrek aan angst

Die ene dag

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel dat je niet kunt geloven

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel dat je niet kunt geloven

Ik blijf mijn vingers eraan branden

In een poging de vlam weer aan te wakkeren

De wedstrijd is te dun

En de wind annuleert gewoon haar naam

Dus ik trek de kledingstukken uit die tussen ons zullen drukken

Over de droom van vanavond waar je vol afschuw naar verwijst

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel dat je niet kunt geloven

Zoveel woorden, zoveel woorden

Zoveel vast op zee

Zoveel vast op zee

Zoveel vast op zee