Run Like Hell - The Flatliners

Your face was smiling as it hit the ground

We’re running out of time has always been breathing down our necks

So tonight we leave this town behind

A heart that slowly dies and a pair of blackened eyes

Have seen it all and killed some time

I regret to inform you all of my discontent

With the way in which things were sorted out

And my brittle hands can’t wrap around the way it could’ve been

A way to justify the means of our mistakes is to pull the trigger

Bleed.

So slow is the world as the pendulum swings

I’ve heard it all before.

It makes my ears bleed

Our wasted lives just sit here with a drink

And once it hits your lips it tastes so sweet

We could sit in dark basements and let our conversation

Drown out the sound on the movie screen

We could walk for and miles and never say a thing

You know a ghost can still f*cking see everything

And the guilt is killing me.

I can hardly breathe

The day you can hold these ruins in your hands

Is the day the devils stands, tips you his hat, and all the angles cry

As devastating as it may be, I walk these golden halls for living my heart

For living my heart.

Yeah, you’ll never know

Your face was smiling when as it hit the ground

We’re running out of time was always breathing down our necks

Je gezicht glimlachte toen het de grond raakte

We hebben bijna geen tijd meer, het ademt altijd in onze nek

Dus vanavond laten we deze stad achter

Een hart dat langzaam sterft en een paar zwarte ogen

Heb het allemaal gezien en wat tijd verloren

Het spijt me u al mijn ontevredenheid te moeten meedelen

Met de manier waarop dingen werden geregeld

En mijn broze handen kunnen zich er niet omheen wikkelen zoals het had kunnen zijn

Een manier om onze fouten te rechtvaardigen, is door de trekker over te halen

Bloeden.

Zo traag is de wereld als de slinger zwaait

Ik heb het allemaal eerder gehoord.

Het doet mijn oren bloeden

Onze verspilde levens zitten hier gewoon met een drankje

En als het je lippen raakt, smaakt het zo zoet

We kunnen in donkere kelders zitten en ons gesprek laten

Overstem het geluid op het filmscherm

We kunnen kilometers lopen en nooit iets zeggen

Je weet dat een geest nog steeds alles kan zien

En het schuldgevoel maakt me kapot.

Ik kan bijna niet ademen

De dag dat je deze ruïnes in je handen kunt houden

Is de dag dat de duivels staan, je zijn hoed fooi geven en alle hoeken huilen?

Hoe verwoestend het ook mag zijn, ik loop door deze gouden gangen om mijn hart te leven

Voor het leven van mijn hart.

Ja, je zult het nooit weten

Je gezicht lachte toen het de grond raakte

We hebben bijna geen tijd meer ademde altijd in onze nek