This Respirator - The Flatliners

These four wheels feel like home to me

Enough with living broke at home and bank robberies

These faces I see and these fumes I breathe…

It’s proof enough this is where I want to be

These photographs tell a story of their own

Two fists, white knuckles on a microphone

These highway lines, these miles and miles

They breathe

It’s just begun and our broken backs are so cold

And these four wheels feel like home to me

These doors close and we’re chasing the sky

This chaos brews and keeps us alive

Why trade the world when the world is mine?

Why give up now when all we’ve got is time?

Looking through this broken glass, these dreams invade the ceiling

They could fall so fast but now we’re knee-deep in this shit

Oh make it last

A lifetime of wanting and waiting and deadly persuading

The volume’s too quiet now

These tires' tread mark a special occasion

And my ears haven’t stopped ringing out

As these notes are bellowed they’ll rip you apart

So let these flat chords just break your heart

And who the fuck said we were giving up?

Cause it’s just begun

It’s just begun and our broken backs are so cold

These four wheels feel like home to me

And I feel like I never want to go home

We could stop the world and we could tear it apart

These four wheels feel like home to me

They breathe

Deze vier wielen voelen als thuis voor mij

Genoeg met bankroet thuis en bankovervallen

Deze gezichten zie ik en deze dampen adem ik in...

Het is genoeg bewijs dat dit is waar ik wil zijn

Deze foto's vertellen een eigen verhaal

Twee vuisten, witte knokkels op een microfoon

Deze snelweglijnen, deze mijlen en mijlen

Ze ademen

Het is net begonnen en onze gebroken rug is zo koud

En deze vier wielen voelen als thuis voor mij

Deze deuren sluiten en we jagen de lucht na

Deze chaos brouwt en houdt ons in leven

Waarom de wereld verhandelen als de wereld van mij is?

Waarom nu opgeven als we alleen tijd hebben?

Kijkend door dit gebroken glas, dringen deze dromen het plafond binnen

Ze kunnen zo snel vallen, maar nu zitten we tot onze knieën in deze shit

Oh, laat het duren

Een leven van willen en wachten en dodelijk overtuigen

Het volume is nu te zacht

Het loopvlak van deze banden markeert een speciale gelegenheid

En mijn oren zijn niet gestopt met suizen

Als deze noten worden gebulderd, zullen ze je uit elkaar scheuren

Dus laat deze platte akkoorden je hart maar breken

En wie zei verdomme dat we het opgaven?

Want het is nog maar net begonnen

Het is net begonnen en onze gebroken rug is zo koud

Deze vier wielen voelen als thuis voor mij

En ik heb het gevoel dat ik nooit meer naar huis wil

We kunnen de wereld stoppen en we kunnen hem uit elkaar scheuren

Deze vier wielen voelen als thuis voor mij

Ze ademen