No Roads - The Flatliners

She said I can’t take this no more

Breathe, one might, but not from these lungs

I’ve been fitting in the crease

Every hour, a tightened leash.

So I say, so I say

Punish me, the guilt and grief

In stale bar light I can see, you’re holding a part of me

My «welcome home» to these wandering feet

No road’s gonna be missing, gonna be missing, missing, missing

Its last bend before we’re home

Truth told, I wouldn’t miss it

Taking the corner wide on purpose

But it’s damn deep in my bones

Sleep for now, things could veer off course

Years come down from eyes to the earth

Now I’m watching the TV in a language I can’t speak

Cause well, hey, it’s worth it to be half a world away

And have not left this room all day or night

No road’s gonna be missing, gonna be missing, missing, missing

Its last bend before we’re home

Truth told, I wouldn’t miss it

Taking the corner wide on purpose

But it’s damn deep in my bones

There’s a rhythm to the stillness

That I can finally feel, so I say

In stale bar light up until

The door’s coming down for real, so I say.

So I say…

So I say, so I say

So I say, so I say

So I say, so I say…

No road’s gonna be missing, gonna be missing, missing, missing

Its last bend before we’re home

Truth told, I wouldn’t miss it

Taking the corner wide on purpose

But it’s damn deep in my bones

Woah, it’s damn deep in my bones, yeah

Ze zei dat ik dit niet meer aankan

Ademen, misschien wel, maar niet uit deze longen

Ik heb in de plooi gepast

Elk uur een strakkere lijn.

Dus ik zeg, dus ik zeg

Straf me, de schuld en het verdriet

In het oude barlicht zie ik dat je een deel van mij vasthoudt

Mijn "welkom thuis" bij deze dwalende voeten

Er zal geen weg ontbreken, zal ontbreken, ontbreken, ontbreken

De laatste bocht voordat we thuis zijn

Eerlijk gezegd zou ik het niet missen

Met opzet de hoek wijd nemen

Maar het zit verdomd diep in mijn botten

Slaap voor nu, dingen kunnen uit koers raken

Jaren dalen neer van ogen naar de aarde

Nu kijk ik tv in een taal die ik niet spreek

Want goed, hé, het is het waard om een ​​halve wereld verwijderd te zijn

En heb deze kamer de hele dag of nacht niet verlaten

Er zal geen weg ontbreken, zal ontbreken, ontbreken, ontbreken

De laatste bocht voordat we thuis zijn

Eerlijk gezegd zou ik het niet missen

Met opzet de hoek wijd nemen

Maar het zit verdomd diep in mijn botten

Er zit een ritme in de stilte

Dat ik eindelijk kan voelen, dus ik zeg

In verouderde balk licht op tot

De deur komt echt naar beneden, dus ik zeg.

Dus zeg ik…

Dus ik zeg, dus ik zeg

Dus ik zeg, dus ik zeg

Dus ik zeg, dus ik zeg...

Er zal geen weg ontbreken, zal ontbreken, ontbreken, ontbreken

De laatste bocht voordat we thuis zijn

Eerlijk gezegd zou ik het niet missen

Met opzet de hoek wijd nemen

Maar het zit verdomd diep in mijn botten

Woah, het zit verdomd diep in mijn botten, yeah