Story of the World - The Disco Biscuits

Slide against the fan, the room is clear

Suddenly we have a vacuum

In the mail a telegram, I could not wait, all aboard the caravan it leaves today

And then the night comes on, the lights turn low

Fall asleep, all alone

Consider for a second the ways of the world

Maybe I’ll throw myself a bone

Maybe I’ll throw myself to the dogs

But my back’s not to the wall

Maybe I’ll lay some bricks for the man

But the days just aren’t that long

So if I settle back and chill

Will I see far enough to feel the angel’s dream?

I thought it was the story of the world

Can I call out and say, everybody here

Lend me an ear to talk to

Can I go out and scream, the ways of the world

Without me singing another tune

But the words are so familiar, I heard it before

And you might dare to sing along

With the crickets out chirping a random song

Maybe I’ll throw myself a bone

Maybe I’ll throw myself to the dogs

But my back’s not to the wall

Maybe I’ll lay some bricks for the man

But the days just aren’t that long

So if I settle back and chill

Will I see far enough to feel the angel’s dream?

I thought it was the story of the world

When frick turns to frack, there’s no turning back

And you got a slip tongue and a smack attack

And there’s colors like green and you’re wearing black

And you fall down flat on a railroad tracks

But then the sun comes up and the day moves on

And the old routine takes its toll

And you feel like a copier rolling along

Maybe you’d throw yourself a bone

Maybe you’d throw yourself to the dogs

But you back’s not to the wall

Maybe you’d lay some bricks for the man

But the days just aren’t that long

And if you settle back and chill

Will you see far enough to feel the angel’s dream?

I thought it was the story of the world

I thought it was the story of the world

I thought it was the story

Schuif tegen de ventilator, de kamer is vrij

Plots hebben we een vacuüm

In de mail een telegram, ik kon niet wachten, allemaal aan boord van de caravan het vertrekt vandaag

En dan gaat de nacht aan, de lichten gaan uit

In slaap vallen, helemaal alleen

Denk even na over de wegen van de wereld

Misschien gooi ik mezelf een bot toe

Misschien gooi ik mezelf wel voor de honden

Maar mijn rug staat niet tegen de muur

Misschien leg ik wat stenen voor de man

Maar de dagen zijn gewoon niet zo lang

Dus als ik me ga settelen en chillen

Zal ik ver genoeg zien om de droom van de engel te voelen?

Ik dacht dat het het verhaal van de wereld was

Mag ik roepen en zeggen: iedereen hier?

Leen me een oor om mee te praten

Mag ik naar buiten gaan en schreeuwen, de wegen van de wereld?

Zonder dat ik nog een deuntje zing

Maar de woorden zijn zo bekend, ik heb het eerder gehoord

En misschien durf je mee te zingen

Terwijl de krekels een willekeurig liedje tjilpen

Misschien gooi ik mezelf een bot toe

Misschien gooi ik mezelf wel voor de honden

Maar mijn rug staat niet tegen de muur

Misschien leg ik wat stenen voor de man

Maar de dagen zijn gewoon niet zo lang

Dus als ik me ga settelen en chillen

Zal ik ver genoeg zien om de droom van de engel te voelen?

Ik dacht dat het het verhaal van de wereld was

Wanneer frick verandert in frack, is er geen weg meer terug

En je hebt een slip tong en een klap aanval

En er zijn kleuren zoals groen en je draagt ​​zwart

En je valt plat op een spoorlijn

Maar dan komt de zon op en gaat de dag verder

En de oude routine eist zijn tol

En je voelt je net een kopieerapparaat aan het rollen

Misschien zou je jezelf een bot werpen

Misschien zou je jezelf voor de honden werpen

Maar je rug is niet tegen de muur

Misschien zou je wat stenen voor de man leggen

Maar de dagen zijn gewoon niet zo lang

En als je lekker gaat zitten en chillen

Kun je ver genoeg kijken om de droom van de engel te voelen?

Ik dacht dat het het verhaal van de wereld was

Ik dacht dat het het verhaal van de wereld was

Ik dacht dat het het verhaal was