Lupara Bianca - The Crimea

You promised me shared destiny, you promised centuries

Told of riches unspeakable, beyond my wildest dreams

No more the man I used to be, before you got your claws into me

Your eyes like flying saucers, my bloody Mary

And every day was Christmas day, from that moment on

You promised me slave’s loyalty, you promised the cotton fields

But the Christmas tree stood naked, as the day it was first born

A halo of needles, circle its skeleton

Promise me Tarzan and Jane, Anthony and Cleopatra

Promise Adam and Eve, and I still won’t believe

Promise Hiroshima, promise Casablanca

And I still won’t get born, and I still won’t be human

Regiments of warrior hooded crows swoop low, to watch the end unfold

Vampires scream into the night, feasting on our souls

Beneath the silent disco glitter ball, we waltz on eternally

And I turn to spaghetti, when she breathed on me

God watches safe from a hill above the all lopsided battle

Tommy machine gun tongues crackle like the fifth of November,

I remember the stealing from grandmothers years, often-times I can’t sleep

I paint a portrait of her ashes, of my shadow boxer’s dreams

Promise me Tarzan and Jane, Anthony and Cleopatra

Promise Adam and eve, and I still won’t believe

Promise Hiroshima, promise Casablanca

And I still won’t get born, and I still won’t be human

Promise Atlantis, Lupara Bianca

Promise Valhalla, promise moonlight sonatas

Promise her witches fingernails, draw blood along my spine

And I still won’t have blood, and I still won’t have feelings

Promise the dream, napoleon and Josephine

And I still can’t be killed, and I’ll still be immortal

Promise the force, will be with us wherever we go

And the nightmare crescendos and we still can’t be woken

You dragged me by the hair, took me by the scruff of the neck

A thousand drunken nights we played kiss-chase to the death

I played the starving peasants, I played Mary Antoinette

Your snow white skin like porcelain, You promised me the end

Je beloofde me een gedeeld lot, je beloofde eeuwen

Verteld van onuitsprekelijke rijkdom, voorbij mijn stoutste dromen

Niet meer de man die ik was, voordat je je klauwen in mij kreeg

Je ogen zijn als vliegende schotels, mijn verdomde Mary

En elke dag was Kerstdag, vanaf dat moment

Je beloofde me slaafs loyaliteit, je beloofde de katoenvelden

Maar de kerstboom stond naakt, net als de dag dat hij voor het eerst werd geboren

Een aureool van naalden, omcirkel het skelet

Beloof me Tarzan en Jane, Anthony en Cleopatra

Beloof Adam en Eva, en ik zal nog steeds niet geloven

Beloof Hiroshima, beloof Casablanca

En ik zal nog steeds niet geboren worden, en ik zal nog steeds geen mens zijn

Regimenten krijgerskraaien duiken laag neer om het einde te zien ontvouwen

Vampieren schreeuwen de nacht in en smullen van onze ziel

Onder de stille disco-glitterbal walsen we eeuwig voort

En ik wend me tot spaghetti, toen ze op me ademde

God waakt veilig vanaf een heuvel boven de eenzijdige strijd

Tongen van Tommy-machinegeweren knetteren als de vijfde november,

Ik herinner me het stelen uit grootmoeders jaren, vaak kan ik niet slapen

Ik schilder een portret van haar as, van de dromen van mijn schaduwbokser

Beloof me Tarzan en Jane, Anthony en Cleopatra

Beloof Adam en Eva, en ik zal nog steeds niet geloven

Beloof Hiroshima, beloof Casablanca

En ik zal nog steeds niet geboren worden, en ik zal nog steeds geen mens zijn

Beloof Atlantis, Lupara Bianca

Beloof walhalla, beloof maanlichtsonates

Beloof haar heksen vingernagels, trek bloed langs mijn rug

En ik heb nog steeds geen bloed en ik heb nog steeds geen gevoelens

Beloof de droom, Napoleon en Josephine

En ik kan nog steeds niet worden vermoord, en ik zal nog steeds onsterfelijk zijn

Beloof de kracht, zal bij ons zijn waar we ook gaan

En de nachtmerrie crescendo's en we kunnen nog steeds niet gewekt worden

Je sleepte me bij het haar, nam me bij het nekvel

Duizend dronken nachten speelden we kiss-chase tot de dood

Ik speelde de uitgehongerde boeren, ik speelde Mary Antoinette

Je sneeuwwitte huid als porselein, je beloofde me het einde