A Month Of Sundays - The Church

Badman’s woman with that look in her eye

You stop to wonder as she passes by

Something inside you is never the same

Something outside you is always to blame

Follow her home where she lives with some friends

They have some good things to add to the blend

The games expanded, invaded the place

You’re the only one who’s forgotten his face

You’re saying no no no I must be on my way

But it really has been a pleasant night

And you go so slow hope they’ll ask you to stay

And indifference gives you a fright

Walking outside you come to a door

You go inside and you wonder what for

At least it’s good to be out of the wind

You turn around and the clocks all begin

Just like the winter your memory thaws

Just like the ocean your memory pours

So many pieces to match or to find

So many doubts to have in one mind

It’s hard to see how the tables have turned

It’s hard to see how the people have learned

It’s hard to watch the past drizzling past

It’s hard to watch them picking the cast

And it stacks up badly that it never makes sense

You sense that sensation is who’s paying the rent

And she beckons to you with her fingers and lies

She says: can’t you slice the price of your paradise

Badman's vrouw met die blik in haar ogen

Je stopt om je af te vragen als ze voorbij komt

Iets in jou is nooit hetzelfde

Iets buiten jou is altijd de schuldige

Volg haar naar huis waar ze woont met een paar vrienden

Ze hebben een aantal goede dingen toe te voegen aan de blend

De spellen breidden zich uit, vielen de plaats binnen

Jij bent de enige die zijn gezicht is vergeten

Je zegt nee, nee, ik moet onderweg zijn

Maar het was echt een gezellige avond

En je gaat zo langzaam, ik hoop dat ze je vragen om te blijven

En onverschilligheid maakt je bang

Als je naar buiten loopt, kom je bij een deur

Je gaat naar binnen en vraagt ​​je af waarvoor?

Het is in ieder geval goed om uit de wind te zijn

Je draait je om en de klokken beginnen allemaal

Net als de winter ontdooit je geheugen

Net als de oceaan stroomt je geheugen vol

Zoveel stukken om te matchen of te vinden

Zoveel twijfels om in gedachten te hebben

Het is moeilijk te zien hoe de rollen zijn omgedraaid

Het is moeilijk te zien hoe de mensen hebben geleerd

Het is moeilijk om het verleden voorbij te zien miezeren

Het is moeilijk om te zien hoe ze de cast kiezen

En het stapelt zich zo op dat het nooit zin heeft

Je voelt dat die sensatie is wie de huur betaalt

En ze wenkt je met haar vingers en leugens

Ze zegt: kun je de prijs van je paradijs niet snijden?