Second Hand Smoke - The Bunny The Bear

I’m breathing like a hurricane, had one too many cigarettes

My knees gave out the second time around

As this bottle emptied straight into my mouth again

I’m really starting to resent the fact that you’re completely sick and gave up

fighting for yourself

It shows

Guess I’ll take the blame once again

Just keep scratching at my limbs until I let you in

Until I let you suffocate this life right in front of me

This chance that I’ve been given

Until I let you suffocate this life right in front of me

This chance that I’ve been given

Breath till we die

Scream for the sun, will it ever rise?

And when my lungs become cavities of dust, not even death will replace what

we’ve lost

Please choke me in regret for all the moments that we spent

«All alone» seemed so past tense.

But now I’m crying out

«God please let me go back to where we started out.»

I bite my tongue, try not to shout

Still, what I’m doing to myself does not deserve forgiveness

I’m giving out, I’m giving in

I think I’ve finally figured out a way to live, a way to let you in

I’m giving out, I’m giving in

I think I’ve finally figured out a way to live, a way to let you in

Breath till we die

Scream for the sun, will it ever rise?

And when my lungs become cavities of dust, not even death will replace what

we’ve lost

A way to live

Still, this bottle empties

I’m trusting you

I’m sorry I am not a better man

I’m losing you

I’m sorry but I’m doing all I can

Ik adem als een orkaan, had een te veel sigaretten

Mijn knieën gaven het de tweede keer op

Terwijl deze fles weer recht in mijn mond leegliep

Ik begin het echt kwalijk te nemen dat je helemaal ziek bent en het opgaf

vechten voor jezelf

Het laat zien

Ik denk dat ik weer de schuld op me neem

Blijf gewoon aan mijn ledematen krabben totdat ik je binnenlaat

Totdat ik je dit leven voor mijn ogen liet verstikken

Deze kans die ik heb gekregen

Totdat ik je dit leven voor mijn ogen liet verstikken

Deze kans die ik heb gekregen

Adem tot we sterven

Schreeuw om de zon, zal deze ooit opkomen?

En als mijn longen stofholtes worden, zal zelfs de dood dat niet vervangen

we hebben verloren

Verstik me alsjeblieft uit spijt voor alle momenten die we hebben doorgebracht

'Alleen alleen' leek zo verleden tijd.

Maar nu huil ik het uit

"God, laat me alsjeblieft teruggaan naar waar we begonnen."

Ik bijt op mijn tong, probeer niet te schreeuwen

Maar wat ik mezelf aandoe, verdient geen vergeving

Ik geef uit, ik geef toe

Ik denk dat ik eindelijk een manier heb gevonden om te leven, een manier om je binnen te laten

Ik geef uit, ik geef toe

Ik denk dat ik eindelijk een manier heb gevonden om te leven, een manier om je binnen te laten

Adem tot we sterven

Schreeuw om de zon, zal deze ooit opkomen?

En als mijn longen stofholtes worden, zal zelfs de dood dat niet vervangen

we hebben verloren

Een manier om te leven

Toch loopt deze fles leeg

Ik vertrouw je

Het spijt me dat ik geen betere man ben

ik raak je kwijt

Het spijt me, maar ik doe alles wat ik kan