Pieces - The Bunny The Bear

Sitting all alone by candle light

Dreaming of the times we had, while I drink away the bad

It sure beats looking in your eyes when you’re crying

O, My dear… tell me you won’t let go

Tonight, we will burn whats left of pieces.

I’ll deworm your silly sense of word

I’ll search for words tonight

Never again will I ignite a flame

A flame that can’t be tamed

Little girl, play in the street

The cars will come and ruin this dream

Tie off a knot just to call me your own…

I’ll give up my throne, though that much has been known

Smile at all costs…

Just don’t let her get away

Choking, evoking

The ministers smoking…

But you didn’t hear that from me

Soaking, Invoking…

But she isn’t joking…

And all she can taste is my seed

Stroking and croaking is not worth me cloaking to hide from a life on my knees

Stroking and croaking is better than soaking in all of this sick tendencies

I will learn to lie

You’re dreaming of a life…

A life that I can’t give

Pieces…

Helemaal alleen zitten bij kaarslicht

Dromen van de tijden die we hadden, terwijl ik het slechte wegdrink

Het is zeker beter dan in je ogen te kijken als je huilt

O, mijn liefste... zeg me dat je niet loslaat

Vanavond verbranden we wat er nog over is.

Ik zal je dwaze gevoel voor woord ontwormen

Ik zal vanavond naar woorden zoeken

Nooit meer zal ik een vlam aansteken

Een vlam die niet kan worden getemd

Klein meisje, speel op straat

De auto's zullen komen en deze droom verpesten

Maak een knoop om me de jouwe te noemen...

Ik geef mijn troon op, hoewel zoveel bekend is

Glimlach ten koste van alles...

Laat haar gewoon niet wegkomen

Verstikking, oproepen

De ministers roken...

Maar dat heb je niet van mij gehoord

Weken, aanroepen…

Maar ze maakt geen grapje...

En alles wat ze kan proeven is mijn zaad

Strelen en kwaken is het me niet waard om me te verhullen voor een leven op mijn knieën

Strelen en kwaken is beter dan in al deze ziekelijke neigingen te weken

Ik zal leren liegen

Je droomt van een leven...

Een leven dat ik niet kan geven

Stukken…