I Box Up All the Butterflies - The Boy Least Likely To, Peter Hobbs, Jof Owen

I find it difficult to

Relax in the summertime

With all the flowers in bloom

I creep across the countryside

With my net and my bait

And a pocketful of bailer twine

I break the promises I made

As I box up all the butterflies

I ruin

Everything

As I sit in a field of grass

In the spring

Listening

To the beat of its little heart

And to its wings

Struggling

For air under an upturned glass

And I put a pin

Through its wings

And I bottle it up

I box it up

And bury it in my heart

Just as I know my friends

I also know my enemies

Are the birds and the bees

And my own little insecurities

I creep around in the dark

And I tear up all the dandelions

And I break my own heart

As I box up all the butterflies

Tirelessly

Following

Its tiny butterfly tracks

Across the field in the spring

With a plastic carrier bag

Full of fish

Hooks, and string

I lay a little matchbox trap

And I put pin

Through its wings

And I bottle it up

I box it up

And bury it in my heart

I folded up its furry wings

And opened up its little heart

It might sound stupid

But something about it made me want to pull it apart

I ruin

Everything

As I sit in a field of grass

In the spring

Listening

To the beat of its little heart

And to its wings

Struggling

For air under an upturned glass

And I put a pin through its wing

And I bottle it up

I box it up

And bury it in my heart

Ik vind het moeilijk om

Ontspan in de zomer

Met alle bloemen in bloei

Ik kruip over het platteland

Met mijn net en mijn aas

En een zak vol bailertouw

Ik breek de beloften die ik heb gedaan

Terwijl ik alle vlinders in dozen doe

ik ruïneer

Alles

Terwijl ik in een grasveld zit

In de lente

Luisteren

Op het ritme van zijn kleine hartje

En naar zijn vleugels

Worstelen

Voor lucht onder een omgekeerd glas

En ik zet een speld

Door zijn vleugels

En ik knijp het op

Ik doe het op

En begraaf het in mijn hart

Net zoals ik mijn vrienden ken

Ik ken ook mijn vijanden

Zijn de vogels en de bijen?

En mijn eigen kleine onzekerheden

Ik sluip rond in het donker

En ik verscheur alle paardebloemen

En ik breek mijn eigen hart

Terwijl ik alle vlinders in dozen doe

onvermoeibaar

In aansluiting op

Zijn kleine vlindersporen

Over het veld in de lente

Met een plastic draagtas

Vol met vis

Haken en touw

Ik leg een klein luciferdoosje

En ik zet pin

Door zijn vleugels

En ik knijp het op

Ik doe het op

En begraaf het in mijn hart

Ik vouwde zijn harige vleugels op

En opende zijn kleine hart

Het klinkt misschien stom

Maar iets eraan zorgde ervoor dat ik het uit elkaar wilde halen

ik ruïneer

Alles

Terwijl ik in een grasveld zit

In de lente

Luisteren

Op het ritme van zijn kleine hartje

En naar zijn vleugels

Worstelen

Voor lucht onder een omgekeerd glas

En ik stak een speld door zijn vleugel

En ik knijp het op

Ik doe het op

En begraaf het in mijn hart