I Am Legend - The Banner

All the shadows, all the time, call me to them

Out from the light as I lay buried, burning in time

She was the setting, the weapon, the crime

I am legend, I am the end

These are the killers, they were my friends call me by name

To take my life, gone mad with hunger, but not tonight, they will not have me

Before I die they’ve come for me, my blood their prize the voices curse me

Throughout the night, eyes like lit arrows, fired through the sky

Every evil that I’ve ever known, every voice I was ever shown stalks me at my

window, claws at my window

I raise the record player to drown the screams

I black the windows so I cannot see and I face eternity alone —

This is my life minutes click like prison bars inside

Throughout the night keep track the seconds in my flesh

To clear my mind I keep the cure to my own curse, kept at my side

And reality haunts each breath I own

Escape through my minds back door or the path just down the road

This house haunted, my sins phantoms, sinners graveyard bleeds through my spine

Six feet by my own hand my own bed to lie in six silver pills in to save my mind

Angel of mercy whispers in my ear, promising everything I’d ever want to hear

Pointing the way passed tattered leather bounds

Towards a promised unseen light via unholy ground…

Her name was sunset, she wore no eyes

Her name, in pain, in stone signed

Crimson, marble, midnight sky

We once stood as towers with a summer nights shine

But there were answers to questions I just could not find

Questions burning like bridges

Like my bridge to you weighing wings down like ballast

And stinging like the truth there’ll be time

In the end to remember this too a long road lies ahead but only for you

So remember me fondly and I’ll do the same

These memories a treasure buried deep inside my brain

See I’ve done this too often, and I’ve none left to spend

But an empty chests life, is not one to live

I’m not angry, I don’t blame you and I hope that you see

That I’ll cherish this short time, like the stars above the trees

This life is an ocean and I’m lost at sea

This life is an ocean and it’s drowning me

Alle schaduwen, de hele tijd, roep me naar hen toe

Uit het licht terwijl ik begraven lig, brandend in de tijd

Zij was de setting, het wapen, de misdaad

Ik ben een legende, ik ben het einde

Dit zijn de moordenaars, het waren mijn vrienden die me bij de naam noemden

Om mijn leven te nemen, gek geworden van de honger, maar niet vanavond, ze willen me niet

Voordat ik sterf, komen ze me halen, mijn bloed, hun prijs, de stemmen vervloeken me

De hele nacht, ogen als verlichte pijlen, afgevuurd door de lucht

Elk kwaad dat ik ooit heb gekend, elke stem die ik ooit heb gehoord, besluipt me op mijn...

raam, klauwen naar mijn raam

Ik hef de platenspeler om het geschreeuw te verdrinken

Ik maak de ramen zwart zodat ik niet kan zien en ik sta alleen voor de eeuwigheid —

Dit is mijn leven minuten klik zoals gevangenis bars binnen

Houd de hele nacht de seconden in mijn vlees bij

Om mijn hoofd leeg te maken, bewaar ik de remedie voor mijn eigen vloek, aan mijn zijde gehouden

En de realiteit achtervolgt elke ademhaling die ik bezit

Ontsnap door de achterdeur van mijn gedachten of het pad verderop

Dit huis spookte, mijn zonden fantomen, zondaars kerkhof bloedt door mijn rug

Zes voet bij mijn eigen hand mijn eigen bed om in zes zilveren pillen te liggen om mijn geest te redden

Engel van barmhartigheid fluistert in mijn oor en belooft alles wat ik ooit zou willen horen

De weg wijzend langs gescheurde leren grenzen

Op weg naar een beloofd ongezien licht via onheilige grond...

Haar naam was zonsondergang, ze droeg geen ogen

Haar naam, in pijn, in steen ondertekend

Karmozijnrood, marmer, middernachthemel

We stonden ooit als torens met een zomerse nacht glans

Maar er waren antwoorden op vragen die ik gewoon niet kon vinden

Vragen branden als bruggen

Zoals mijn brug naar jou, vleugels verzwarend als ballast

En stekend als de waarheid zal er tijd zijn

Om dit ook te onthouden, ligt er een lange weg voor de boeg, maar alleen voor jou

Dus onthoud me liefdevol en ik zal hetzelfde doen

Deze herinneringen zijn een schat die diep in mijn brein is begraven

Zie je, ik heb dit te vaak gedaan, en ik heb niets meer te besteden

Maar een leven met een lege kist is er niet een om te leven

Ik ben niet boos, ik neem het je niet kwalijk en ik hoop dat je het ziet

Dat ik deze korte tijd zal koesteren, zoals de sterren boven de bomen

Dit leven is een oceaan en ik ben verdwaald op zee

Dit leven is een oceaan en het verdrinkt me