An Allergy To Silver - The Banner

I’m begging you to kill, to free, to be, to be my angel, angel of mercy

Because I’ve tried and failed to fall upon my silver sword redemption

But it’s the nature of the beast to slay, the boney hand that reaps

I beg you now on bloody broken knee slay it while it sleeps

Each breath haunted by dreams of horrors committed by hands oddly familiar yet

twisted and curved

The mental imagery pours out upon the table like so much evidence,

like photos of a scene

Of memories I couldn’t burn from my mind with burning knives

Traces of crimson cross the door frame and my dirty jeans

But I simply can’t recall how I got home again or how I got back into bed

And I’m tasting iron, I should be tasting silver

I’ve run it through my mind, this isn’t suicide, this is self defense

So please remember me for the boy I used to be, for the smiles

For the miles we stalked back in Jersey

And she said «this song reads like your saying goodbye.»

And I’m saying goodbye

Scared to sleep perchance to dream, to wake sweaty and shaking from the screams

No more nights with their eyes.

No more nights

Ik smeek je om te doden, te bevrijden, te zijn, mijn engel te zijn, engel van genade

Omdat ik heb geprobeerd en er niet in ben geslaagd mijn zilveren zwaard te verlossen

Maar het is de aard van het beest om te doden, de benige hand die oogst

Ik smeek je nu op een bloedige gebroken knie, dood het terwijl het slaapt

Elke ademhaling wordt geplaagd door dromen van verschrikkingen, gepleegd door handen die vreemd genoeg vertrouwd zijn

gedraaid en gebogen

De mentale beelden stromen als zoveel bewijs over de tafel,

foto's van een scène leuk vinden

Van herinneringen die ik niet uit mijn hoofd kon branden met brandende messen

Sporen van karmozijn kruisen het deurkozijn en mijn vuile spijkerbroek

Maar ik kan me gewoon niet herinneren hoe ik weer thuis ben gekomen of hoe ik weer in bed ben gestapt

En ik proef ijzer, ik zou zilver moeten proeven

Ik heb het door mijn hoofd gehaald, dit is geen zelfmoord, dit is zelfverdediging

Dus onthoud me alsjeblieft voor de jongen die ik vroeger was, voor de glimlach

Voor de kilometers die we in Jersey hebben gestald

En ze zei: "Dit lied leest alsof je afscheid neemt."

En ik zeg vaarwel

Bang om te slapen, misschien om te dromen, om bezweet en bevend wakker te worden van het geschreeuw

Geen nachten meer met hun ogen.

Geen nachten meer