Death to the Martyrs - The Ark

He come 'round for the afterparty

Got a reception more than hearty

Well No Wonder — here he was

Our city’s most prominent martyr

Who stuck needles in his arms

While you and I still stuck to smarties

And who taught us all 'bout poetry and how to pick up birds

He who hung on to his pathos

While other suckers saved and earned

And the underground would love him in return

He came 'round for the afterparty

Got a reception more than hearty

So he took a loop around and then he slouched into an armchair

And there was she, yeah in a flash

Like Guinevere to her king Arthur

So I closed my eyes and this is what I heard:

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on, come on

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on!

I remember it all clearly

I remember it precise

How he fixed me with his stare

And looked me right into the eyes

Saying «Me, I’m no machine!

No I defy the nine to five»

Now forgive me, I concidered it both

Radical and wise

But for God’s sake I was 14 at the time!

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on, come on

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on!

Now you who are so grand

Who claim you built the fundaments

On which I stand, you are the man

But you preferred the gentle fan I was before

But now it’s time to be unkind

To speak my mind

And if you ask why I’m so blunt

It’s 'cause I care for you, You cunt!

You’re no longer wild at heart

You’re just a boring junkie fart

And if you really wanna die alright then

Die, then you old tart!

So I walked across the dancefloor

Until I was in his sight

And I opened up and this is what came out:

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on, come on

You sorry ass

You sorry ass

Oh!

Death to the martyrs come on!

Hij komt langs voor de afterparty

Kreeg een meer dan hartelijke ontvangst

Nou, geen wonder — hier was hij

De meest prominente martelaar van onze stad

Die naalden in zijn armen stak?

Terwijl jij en ik het nog steeds bij smarties houden

En wie heeft ons alles geleerd over poëzie en hoe vogels op te rapen?

Hij die vasthield aan zijn pathos

Terwijl andere sukkels hebben gered en verdiend

En de underground zou in ruil daarvoor van hem houden

Hij kwam langs voor de afterparty

Kreeg een meer dan hartelijke ontvangst

Dus hij maakte een rondje en zakte toen in een leunstoel

En daar was ze, ja in een oogwenk

Zoals Guinevere aan haar koning Arthur

Dus ik sloot mijn ogen en dit is wat ik hoorde:

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op, kom op!

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op!

Ik herinner het me allemaal nog goed

Ik herinner het me nog precies

Hoe hij me opknapte met zijn blik

En keek me recht in de ogen

Zeggen "Ik, ik ben geen machine!

Nee, ik tart de negen tot vijf»

Vergeef me nu, ik vond het allebei

Radicaal en wijs

Maar in godsnaam, ik was toen 14!

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op, kom op!

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op!

Nu jij die zo groots bent

Wie beweert dat je de fundamenten hebt gebouwd?

Waarop ik sta, jij bent de man

Maar je gaf de voorkeur aan de vriendelijke fan die ik eerder was

Maar nu is het tijd om onaardig te zijn

Om mijn gedachten te uiten

En als je vraagt ​​waarom ik zo bot ben?

Het is omdat ik om je geef, jij kut!

Je bent niet langer wild van hart

Je bent gewoon een saaie junkie scheet

En als je echt goed wilt sterven, dan

Sterf, dan ouwe lafaard!

Dus liep ik over de dansvloer

Tot ik in zijn zicht was

En ik deed open en dit is wat eruit kwam:

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op, kom op!

Sorry kont

Sorry kont

Oh!

Dood aan de martelaren, kom op!