Flesh Is Heir - The Amenta

Frail flesh is heir

To a sea of troubles

And the human condition

Impaled upon the horns of choice:

To linger, twilit

In fringes of oblivion

Or to bury hardened heels

Stubborn, in fallow dirt?

There is nobility

In the vacance of the vessel

The dirt smeared beast

Spine bent under burden

Struggles through the muck

And is reborn in the mud

To struggle, beaten

Bloody but unbowed

Or to buckle at the knees

And draw mud into lun

Now the second:

The obliterate’s nature

And invertebrate mutt

Or self-contained god?

The quietus of cowards

Or a divine transcendence?

There is nobility

In the vacance of the vessel

The flesh is heir

To a pale cast of thought

To a bare breast to whips

Or by ignoring, end them?

All that matters is struggle

The third question;

The nature of the realist

A worm feeding on mud

Or human in excelsis?

The ceaseless trials of Sisyphus

Or a noble struggle?

Every absurd query

Deluged, deeper in shit

The slate-eyed god:

An addict of transcendence

Grins madly in the grip

Of a selfish junky zen

Unhinged mind unmoored

And heels in tug’s tide

Empty, vacant, useless

Listless, in opiate voids

The nature of man

Is thought before the answer

A struggle

The nature of man

Is constant internal battle

All that matters is struggle

The flesh is heir

To a pale cast of thought

The mind rotten with

Whips and scorns of doubt

An internal struggle

From which humanity stems:

To bare breast to whips

Or by ignoring, end them?

All that matters is struggle

Breekbaar vlees is erfgenaam

Naar een zee van problemen

En de menselijke conditie

Aan de hoorns van keuze gespietst:

Om te blijven hangen, schemeren

In de marge van vergetelheid

Of om verharde hakken te begraven

Koppig, in braakliggend vuil?

Er is adel

In de vacature van het schip

Het met vuil besmeurde beest

Wervelkolom gebogen onder belasting

Worstelt door de modder

En wordt herboren in de modder

Om te strijden, geslagen te worden

Bloederig maar ongebogen

Of om op de knieën te gespen

En trek modder in lu

Nu de tweede:

De aard van de vernietiging

En ongewervelde straathond

Of een op zichzelf staande god?

De stilte van lafaards

Of een goddelijke transcendentie?

Er is adel

In de vacature van het schip

Het vlees is erfgenaam

Naar een bleke gedachtengang

Om een ​​blote borst te zwepen

Of door ze te negeren, ze te beëindigen?

Het enige dat telt is strijd

De derde vraag;

De aard van de realist

Een worm die zich voedt met modder

Of een mens in excelsis?

De onophoudelijke beproevingen van Sisyphus

Of een nobele strijd?

Elke absurde vraag

Overspoeld, dieper in de shit

De god met de leiogen:

Een verslaafde aan transcendentie

Grijnst waanzinnig in de greep

Van een egoïstische junky zen

Losgeslagen geest niet afgemeerd

En hakken in het getij van de sleepboot

Leeg, leeg, nutteloos

Lusteloos, in opiaatholtes

De aard van de mens

Is er aan het antwoord gedacht

Een strijd

De aard van de mens

Is een constante interne strijd?

Het enige dat telt is strijd

Het vlees is erfgenaam

Naar een bleke gedachtengang

De geest verrot met

Zwepen en minachting van twijfel

Een interne strijd

Waaruit de mensheid voortkomt:

Van blote borsten tot zweepslagen

Of door ze te negeren, ze te beëindigen?

Het enige dat telt is strijd