Stormvarning - Ted Gärdestad

Det var drakfest ute på Gärdet

Och vi slogs om gudarnas makt

Medan vinet fyllde begäret

Efter öm och mänsklig kontakt

Jag var fri men sökte en boning

För min kropp och min längtande själ

För en stund i stilla försoning

I en famn som tog hand om mig väl

Just som en mild bris smälter snö

Hon var en Stormvarning!

Jag var fast besluten att leva

Rensa ut allt ingrott och dött

Byta bort min ändlösa leda

Mot de hopp som kärleken fött

Så jag stod där, trånsjuk som satan

Och såg framåt fast livet är kort

Mot en natt på manglade lakan

Och en ljum vind som förde mej bort

Just som en mild bris smälter snö

Hon var en Stormvarning!

Jag har aldrig litat till ödet

Men nu log hon brett framför mig

Och hon sa

«Vi åker till söder, det finns värme hemma hos mig»

Hon var ljuv som friden om julen

Hon var fröet till all existens

Som kan gro fast himlen är mulen

Hon var livslusten helt utan gräns

Just som en mild bris smälter snö

Hon var en Stormvarning!

Först så drog vi liv i debatten

Om behov och rättvisekrav

Sen så älska' vi hela natten

På en soffa hon lutat av

När jag vakna' upp i tamburen

Låg jag ensam på golvet och frös

Hon försvann som snön i naturen

Men jag kände hur ögonen lös

Just som en mild bris smälter snö

Hon var en Stormvarning!

Stormvarning!

Stormvarning!

Er was een drakenfeest op Gärdet

En we vochten om de macht van de goden

Terwijl de wijn het verlangen vervulde

Na teder en menselijk contact

Ik was vrij maar op zoek naar een huis

Voor mijn lichaam en mijn verlangende ziel

Voor een moment in stille verzoening

In een knuffel die goed voor me zorgde

Sneeuw smelt als een zacht briesje

Ze was een stormwaarschuwing!

Ik was vastbesloten om te leven

Ruim alle ingesleten en dode op

Vervang mijn eindeloze lead

Tegen de hoop die liefde heeft voortgebracht

Dus ik stond daar, ziek als de hel

En vooruit gekeken ook al is het leven kort

Op weg naar een nacht van ontbrekende lakens

En een zwoele wind die me meevoerde

Sneeuw smelt als een zacht briesje

Ze was een stormwaarschuwing!

Ik heb het lot nooit vertrouwd

Maar nu glimlachte ze breed in mijn bijzijn

En ze zei

"We gaan naar het zuiden, er is warmte in mijn huis"

Ze was zo lief als de vrede van Kerstmis

Ze was het zaad van al het bestaan

Die kan ontkiemen, ook al is de lucht bewolkt

Ze was volledig vrij van verlangen naar het leven

Sneeuw smelt als een zacht briesje

Ze was een stormwaarschuwing!

Eerst brachten we het debat tot leven

Over behoeften en eisen voor gerechtigheid

Dan houden we van 'de hele nacht'

Op een bank leunde ze weg

Als ik wakker word in de hal

Ik lag alleen op de grond en bevroor

Ze verdween als sneeuw in de natuur

Maar ik voelde mijn ogen los

Sneeuw smelt als een zacht briesje

Ze was een stormwaarschuwing!

Storm waarschuwing!

Storm waarschuwing!