Война - Тбили

Я сидел дома и смотрел в окно

В нём сотни демонов тогда выкинул самолёт

Мистификация религии тут не причём

В дома под чёрным небом, значит, я видел зло

Зашёл в соседнюю квартиру, ну, а там она

Мам, это правда что ли, вот и началась война?

Ну побежали значит, город давно нас держал

Только теперь его не станет, теперь в никуда

В соседней комнате квартиры седовласый старец,

Но мы не можем ведь тебя оставить

Там слышны взрывы, вставай и побежали,

Но анатомии мира атрофировал суставы,

А я так много здесь ещё не сделал

Не переспал с близняшками, голых стенах отеля

Не выпустил альбом, не ровнял ломанный нос

Не пил воздуха, не ел досыта

Так жалко, сука, как ненавидел этот город, но

Тот ненавистный, сладкий миг, верни меня в него

Только не трогай, сука, рукой не трогай друга

Ты кто, паскуда, тебя не звали тут, идти отсюда

Война, неистовая моя печаль

Бегу в руинах, вид война,

Но может даст понять мне она

Что до неё было не всё так плохо

Война, неистовая моя печаль

Бегу в руинах, вид война,

Но может даст понять мне она

Что до неё было не всё так плохо

Тут минуты медленной возни

Да, был глупым, но меня прости

Я бегу там, на развалах руин

Война, сука, что взяла — то верни

Тут минуты медленной возни

Да, был глупым, но меня прости

Я бегу там, на развалах руин

Война, сука, что взяла — то верни

Ik zat thuis en keek uit het raam

Er zitten honderden demonen in en toen gooide het vliegtuig eruit

Mystificatie van religie heeft er niets mee te maken

In huizen onder een zwarte lucht, dus ik zag het kwaad

Ik ging naar het volgende appartement, nou, en daar was ze

Mam, is het waar of zo, dus de oorlog begon?

Nou, laten we rennen, het betekent dat de stad ons al een lange tijd vasthoudt

Alleen nu zal het niet zo zijn, nu zal het nergens heen gaan

In de volgende kamer van het appartement is er een grijsharige oude man,

Maar we kunnen je niet verlaten

Daar zijn explosies te horen, opstaan ​​en rennen,

Maar de anatomie van de wereld heeft de gewrichten aangetast,

En ik heb hier nog niet zoveel gedaan

Niet geslapen met de tweeling, de kale muren van het hotel

Geen album uitgebracht, geen gebroken neus recht gemaakt

Heb geen lucht gedronken, niet genoeg gegeten

Het spijt me, teef, wat haatte ik deze stad, maar

Dat hatelijke, zoete moment, breng me er terug naar toe

Raak je vriend gewoon niet aan, teef, raak je vriend niet aan met je hand

Wie ben jij, flikker, je bent hier niet geroepen, ga van hier

Oorlog, mijn gewelddadige verdriet

Lopend in puin, soort oorlog

Maar misschien laat ze het me begrijpen

Wat voor haar was, was niet zo erg

Oorlog, mijn gewelddadige verdriet

Lopend in puin, soort oorlog

Maar misschien laat ze het me begrijpen

Wat voor haar was, was niet zo erg

Hier zijn minuten van langzame ophef

Ja, ik was dom, maar vergeef me

Ik ren daar, op de ruïnes

Oorlog, teef, wat je nam - geef het dan terug

Hier zijn minuten van langzame ophef

Ja, ik was dom, maar vergeef me

Ik ren daar, op de ruïnes

Oorlog, teef, wat je nam - geef het dan terug