Прости, но ты опоздал - Tati

Из дали видится твой дом.

На красный лечу, но ты не в нем и не один.

Было так мало, одного взгляда.

Мне нужно быть рядом, с тобой рядом.

Проснись, пока рядом мне не до сна.

Я знаю, как сильно, нужна тебе я.

Тебе мало любви, было много причин уйти.

Слишком поздно, мой образ сотри.

Прости, но ты опоздал.

В моих снах больше нет тебя.

Холодом веют твои слова.

Слишком поздно.

Прости, но ты опоздал.

В моих снах больше нет тебя.

Холодом веют твои слова.

Слишком поздно.

Так шумно нам здесь, стало так пусто.

Чувствуй… в моем сердце стало так грустно.

Ты не со мной.

Я вышла забыть меня.

Уснут районы, плавно погаснут огни.

Вместе с закатом уйти, ты не со мной.

Я вышла забыть меня.

Прости, но ты опоздал.

В моих снах больше нет тебя.

Холодом веют твои слова.

Слишком поздно.(х3)

Je kunt je huis al van ver zien.

Ik vlieg naar de rode, maar je zit er niet in en je bent niet de enige.

Het was zo klein, één blik.

Ik moet dichtbij zijn, naast je.

Wakker worden terwijl naast mij niet aan het slapen is.

Ik weet hoeveel je me nodig hebt.

Je hebt weinig liefde, er waren veel redenen om te vertrekken.

Te laat, wis mijn afbeelding.

Het spijt me, maar je bent laat.

Je bent niet meer in mijn dromen.

Je woorden zijn koud.

Te laat.

Het spijt me, maar je bent laat.

Je bent niet meer in mijn dromen.

Je woorden zijn koud.

Te laat.

Het is hier zo rumoerig voor ons, het is zo leeg geworden.

Voel... het werd zo verdrietig in mijn hart.

Je bent niet bij mij.

Ik kwam naar buiten om mij te vergeten.

De wijken vallen in slaap, de lichten gaan soepel uit.

Vertrek met de zonsondergang, je bent niet bij mij.

Ik kwam naar buiten om mij te vergeten.

Het spijt me, maar je bent laat.

Je bent niet meer in mijn dromen.

Je woorden zijn koud.

Te laat. (x3)